Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het ramadangevoel was veel minder aanwezig”
“Een ramadan zoals dit jaar heb ik nog nooit meegemaakt. Jamais”, zegt Sana Chlihi (39). Ze is een alleenstaande moeder van vier jonge kinderen en woont in Deurne. “Normaal gezien eten we na zonsondergang bij vrienden. Nu was het zo rustig dat het leek alsof het geen ramadan was.”
“Ik heb een tweeling van 5, een kindje van 6 en eentje van 7”, zegt Sana. “Pas sinds deze week mogen de oudste twee terug naar school. Maar de vorige weken waren we allemaal samen thuis. Dan kon ik wat langer slapen. Dat maakte het vasten minder zwaar. Andere jaren sta ik gewoon op om 6u, breng de kinderen naar school, doe boodschappen, help hen met hun huiswerk. Door de hele tijd in de weer te zijn, voel je de honger en de dorst die arme mensen het hele jaar door voelen. Dat is voor mij de ramadan. En dat gevoel heb ik nu veel minder gehad.”
Ook het samenhorigheidsgevoel, dat anders zo belangrijk is tijdens deze maand, was er niet. “Normaal gezien eten we ’s avonds geregeld bij elkaar. Vooral bij vrienden dan, want familie heb ik niet zo veel. We koken samen en ik maak Marokkaanse specialiteiten, want ik heb tot mijn 19de in Marokko gewoond. Dat is nu allemaal weggevallen. Van Buurtwerk Dinamo in Deurne heb ik wel een keertje soep gekregen. Dat was wel fijn. Maar voor de rest was ik alleen met mijn kindjes.”
En ook het Suikerfeest zal voor Sana niet zijn zoals anders. “Deze dag is normaal gezien een echt feest. We dragen dan nieuwe kleren, gaan het huis uit, naar vrienden en buren die op hun beurt hun kinderen meebrengen. De hele dag zijn we buiten. We gaan dan ook op restaurant, omdat we wat mogen recupereren van een maand vasten.” Nu zal ze het Suikerfeest alleen met haar kinderen doorbrengen. “We zullen een wandelingetje maken en natuurlijk ga ik iets speciaals koken. Ik steek de barbecue aan op ons koertje en maak zoete koekjes.” En de nieuwe kleren? “Die heb ik al gekocht in de solden in januari”, zegt ze lachend. “We zullen er dus wel piekfijn uitzien.”