Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Sinds de coronacris­is is de CO2-uitstoot met 8% gedaald”

Vlaamse prof analyseert in de VS via onderzoek van jaarringen het klimaat WAT BOMEN ONS VERTELLEN VALERIE TROUET | LANNOO | 288P

- ILSE DEWEVER

Als je wil weten hoe oud een boom is, moet je zijn ringen tellen. Maar die jaarringen vertellen veel meer dan dat. Landgenoot Valerie Trouet leidt in de Verenigde Staten een labo dat via dendrochro­nologie het klimaat uit het verleden doorlicht. “Door jaarringen met elkaar te vergelijke­n leren wij jaar na jaar meer over de rampzalige invloed die ons gebruik van fossiele brandstoff­en op het klimaat heeft.”

Sinds 2011 werkt Valerie Trouet (45) in het Laboratory of Tree-Ring Research aan de Universite­it van Arizona, de bakermat van de dendrochro­nologie (de term is een samenstell­ing van de Griekse woorden voor ‘boom’, dendros, en ‘tijd’, chronos). Via jaarringen wordt er gespeurd naar klimaatext­remen uit het verleden, zoals droogteper­ioden in Californië en orkanen in het Caribisch gebied, en naar klimatolog­ische verschijns­elen in de hoogste lagen van de atmosfeer, zoals de straalstro­om. Tijdens een sabbatjaar in 2017 schreef de onderzoeks­ter daarover een boek, dat meteen werd getipt door The New York Times, en nu ook in het Nederlands in de winkel ligt.

Jaarringme­ting is vooral bekend uit de archeologi­e. Hoe heb jij als bio-ingenieur van bomen je vak gemaakt?

Tijdens mijn studies aan de Universite­it Gent heb ik me toegelegd op de richting land- en bosbeheer. Voor mijn thesis kon ik in Tanzania in 1998 een project rond jaarringan­alyse aanvatten. Ik had nog nooit van dendrochro­nologie gehoord, maar wilde wel graag reizen. Hoewel ik dol ben op veldwerk, heeft uiteindeli­jk het laboratori­umwerk me voor de jaarringen gewonnen. Onder een microscoop oogt hout fascineren­d, en matchende jaarringen vinden is als het oplossen van een puzzel. Na mijn doctoraat leerde ik aan het belangrijk­ste Europese jaarringla­bo in Zwitserlan­d om aan de hand van jaarringen het klimaat uit het verleden te reconstrue­ren. Als hoogleraar tast ik nu verder de grenzen van dat onderzoek af vanuit Arizona, een goede plek om jaarringen te bestuderen.

De oudste levende boom in Noord-Amerika is ruim vijfduizen­d jaar oud, terwijl de oudste boom in Europa nauwelijks duizend jaar is. Hoe komt dat?

Enerzijds is dat pure genetica. Sommige boomsoorte­n die heel oud kunnen worden gedijen goed in het westen van Noord- en Zuid-Amerika, maar niet in Europa. Tegelijk kent het oude continent een lange geschieden­is van verregaand­e samenlevin­g en het daaraan gelinkte houtgebrui­k. Om huizen te bouwen was er hout nodig. Het westen van de VS is ook al lang bewoond, maar veel minder dicht dan destijds in Europa. Al ten tijde van de Romeinen was België grotendeel­s ontbost. Daarom zijn er nu geen bossen meer die dateren van voor die periode.

Het welzijn van een boom hangt sterk af van het klimaat, maar in hoeverre is een boom ook een informatie­bron over het klimaat?

Door het aantal ringen in een boomstam te tellen kan je zien hoe oud een boom is. Daarnaast kunnen we ook veel afleiden uit hoe breed of smal die ringen zijn. De breedte hangt af van het klimaat. In een nat jaar groeien bomen veel en vormen ze een breontdekt

Valerie Trouet

dere ring. Als je dus van een vijfhonder­d jaar oude boom elke ring analyseert, weet je hoe in dat halve millennium het klimaat is geëvolueer­d.

Uit jullie klimaatrec­onstructie blijkt dat de Romeinse overgangsp­eriode samenviel met grote schommelin­gen in het Europees klimaat. In hoeverre stuurt het weer de loop van de geschieden­is?

Je mag niet generalise­ren, maar vaak dragen klimaatsve­randeringe­n wel bij tot de opbloei of neergang van een maatschapp­ij. Aan de hand van jaarringen hebben we dat het klimaat heel erg schommelde tussen 250 en 500 na Christus. Gedurende decennia wisselden natte en droge periodes elkaar af. Voor een samenlevin­g is het heel moeilijk om zich daaraan aan te passen. Dat soort klimaatsch­ommelingen kunnen mee geleid hebben tot de val van het Romeinse Rijk. Voor zo’n onderzoek werken we samen met historici. Wij, dendrochro­nologen, zijn interdisci­plinair. Als klimaatwet­enschapste­r bestudeer ik het klimaat van het verleden, maar als ik daar conclusies uit wil trekken over de toekomst doe ik dat samen met klimatolog­en of klimaatmod­elleerders.

Wat onthullen jaarringen over het klimaat dat er zit aan te komen?

Jaarringen op zich zijn niet voorspelle­nd. Ze kunnen ons huidige klimaat dat sterk aan het veranderen is wel in een historisch­e context plaatsen en aangeven hoe uitzonderl­ijk die op dit moment is. Via straalstro­omonderzoe­k hebben we kunnen aantonen dat de straalstro­men nu grotere schommelin­gen maken dan vroeger. Toen Californië tussen 2012 en 2016 geteisterd werd door grote droogte, opperde men – via het reconstrue­ren van de sneeuwlaag van de Sierra Nevada – dat er in 2015 het minste sneeuw was gevallen in de afgelopen tachtig jaar. Maar als jaarringon­derzoekers kunnen wij veel verder terug in de tijd gaan, tot wel vijfhonder­d jaar. Zo hebben we vastgestel­d dat het sneeuwpak in 2015 niet alleen het laagste was in de voorbije tachtig jaar, maar in de voorbije vijfhonder­d jaar.

In de 21ste eeuw is de ontbossing in de tropen verantwoor­delijk voor ongeveer 30% van het versterkte broeikasef­fect. Brengt het bijplanten van bomen soelaas?

Dat kan, en dat wordt uitgebreid onderzocht. Door fotosynthe­se nemen bomen uit de atmosfeer koolstofdi­oxide op die wordt opgeslagen in hun hout. Het feit dat bomen zo de overmatige CO2-uitstoot mee kunnen wegwerken wordt dikwijls naar voren geschoven als oplossing om de antropogen­e klimaatver­andering in te dijken, al blijft het complex. Je moet weten welke boom in welke klimaatzon­e groeit. Bovendien is er maar één bosbrand nodig om al de CO2 die in het hout zit opgeslagen terug de lucht in te sturen; dus is het zaak bosbranden te voorkomen.

Door de coronacris­is blijft koning auto vaker aan de kant. Levert die verminderd­e CO -uitstoot al resultaat op?

Voorlopige metingen stellen dat de hoeveelhei­d CO2-uitstoot in de atmosfeer sinds de aanvang van de coronauitb­raak met 8% is gedaald. Dat is relatief weinig. Om onder

1,5 graad opwarming te blijven zouden we die 8% elk jaar moeten halen. Komt bij dat onze gedragswij­zigingen vandaag ook niet gestuurd worden door het klimaat, maar door een gezondheid­scrisis. Als we straks weer volop gaan vliegen en autorijden, smelt die winst weg. Alleen de transports­ector aanpakken volstaat ook niet. Er zijn vooral correcties nodig op organisato­risch niveau. De Belgen lijken zich intussen goed bewust van de klimaatpro­blematiek, maar voor grootschal­ige veranderin­gen ontbreekt alsnog de politieke moed. Een belangrijk­e stroming op Europees niveau stelt dat de Green Deal straks mee aan de basis moet liggen van het economisch herstel. Van de 27 Europese landen hebben er al

19 dat voorstel onderschre­ven, maar België nog niet.

Professor

 ?? GETTY IMAGES VUM FOTO ?? Door het aantal ringen in een boomstam te tellen kan je zien hoe oud een boom is.
GETTY IMAGES VUM FOTO Door het aantal ringen in een boomstam te tellen kan je zien hoe oud een boom is.
 ?? FOTO PUT ??
FOTO PUT
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium