Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Zesdeklassers zien elkaar toch nog terug
Mama’s en papa’s Sint-Eduardus organiseren treffen
Omdat de directie van de SintEduardusschool de coronaregels wel erg strikt toepaste, dreigde het voor de zesdeklassers een afscheid in mineur te worden. Dat was buiten de vindingrijkheid van de ouders gerekend.
De zesde klas van Sint-Eduardus was sinds de hervatting van de lessen in twee gesplitst. De ene bubbel kwam op maandag en dinsdag. De andere werd op donderdag en vrijdag verwacht in de Antoon Van Dijckstraat. Ook na invoering van de ruimere klasbubbel, bleef de directie van de school vasthouden aan die opdeling, die willekeurig tot stand was gekomen.
“We begrijpen de voorzichtigheid van de directie en de leerlingen kregen in hun eigen halve klas wel degelijk een mooi afscheid van hun juf. Maar het was wel erg sneu dat onze kinderen, van wie sommigen al sinds de eerste kleuterklas hadden samengezeten, geen gezamenlijk afscheidsmoment gegund was, zelfs niet op de grote speelplaats of op een voetbalveld”, aldus Annemie Mariën, mama van Ruben Aerts.
Kevin Piedfort, papa van Ayco, knikt. Net als alle andere ouders dreigden hij en zijn dochter met een zekere frustratie achter te blijven. Hij werkte daarom graag mee aan het afscheidsritueel dat de ouders dan maar zelf organiseerden. En zo trokken Dino’s en Maki’s maandagnamiddag na de allerlaatste schoolbel naar de ezeltjes van Gelateria Mama Calinka vlak bij het Sint-Michielscollege, de grote school waar vele afzwaaiende zesdeklassers in september naartoe trekken. Natuurlijk werd door de trotse ouders getrakteerd met een ijsje wat de al uitgelaten sfeer alleen maar ten goede kwam.
“Fantastisch om elkaar toch nog eens terug te kunnen zien”, hadden onder meer Ayco en Lore het over deze onverhoopte ontmoeting met Luna, Nore, Yasmien, Maxime, Victor en andere klasgenoten die ze al sinds half maart niet meer hadden gezien. De afstandsregel werd zo veel mogelijk gerespecteerd, wat in de grote tuin van Mama Calinka geen probleem was. Maar de blijdschap en emotie spatten van de gezichtjes van de zesdeklassers af. Dankzij de ouders kreeg dit vreemde schooljaar toch nog het orgelpunt waar iedereen zo had naar uitgekeken.