Voor één ministertje?

Waarom zouden wij onze familieband moeten doorknippen om met één ministertje in de regering te gaan zitten?” Zo verzuchtte anoniem een Open Vld’er. Het klinkt als een retorische vraag, terwijl het antwoord toch simpel is: OMDAT DIT LAND NOOD HEEFT AAN EEN REGERING. Dáárom. Nadat de hele politieke klasse meer dan een jaar van het ene moeras in het andere is gesukkeld, hebben N-VA en PS elkaar eindelijk gevonden. Dat was toch wat iedereen wilde, ook de liberalen? De twee grootste partijen moeten hun verantwoordelijkheid opnemen, dat was maandenlang de mantra in de Wetstraat. Dan doen ze dat eindelijk en dan transformeren Open Vld en MR ineens tot een Siamese tweeling en pakken ze uit met een nota die leest als een verkiezingspamflet en die de prille overeenstemming gelijk weer onderuithaalt.

N-VA en PS hebben natuurlijk ook hun strategische redenen om de MR te dumpen. De PS kan een grote concurrent buitenspel zetten en allebei hebben ze een pak meer gewicht in een regering zonder de gehele liberale familie. En een donderjager als Georges-Louis Bouchez erbuiten houden kan zo zijn voordelen hebben, dat klopt, maar ook Bart De Wever – voormalig schaduwpremier – heeft van niemand lessen te leren als het gaat over druk zetten op een regering van buitenaf. En waarom zouden de liberalen geen verbond mogen vormen als anderen dat ook doen? Al heeft Conner Rousseau dat wel subtieler gespeeld en de indruk gewekt dat hij desnoods alleen met de sp.a zou doorgaan. Als het al blufpoker was, dan was het goed gespeeld.

Een stevige dosis opportunisme hoort erbij in de politiek. Maar bij de liberalen schuilt er nog een volwassen boa constrictor onder het gras. Vaak wordt geopperd dat de MR met zijn zeven ministers de onderhandelingen liever ziet mislukken. Bouchez heeft ook al bewezen dat hij een akkoord durft torpederen omdat hij aartsrivaal Magnette geen glansrol gunt. Maar ook Open Vld zit stukken comfortabeler in Wimès-II of wat voor vorm van doorstart die ook zou kunnen hebben, dan haalbaar is in een coalitie met N-VA en PS. Daar is dat ministertje weer. Hoe geraken we hier nu weer uit? Misschien moet die grote coalitie dan maar, met Open Vld én MR. Maar dan moeten Open Vld en MR met hoogdringendheid bewijzen dat het ze menens is en haalbare voorstellen doen. Écht haalbare, op een eerbaar compromis gerichte voorstellen, waardoor de anderen hen er niet meer met goed fatsoen kunnen buiten houden. Zo niet, dan dreigt voor hen een zwartepiet zo groot als het Vrijheidsbeeld.