FRANK MAGERMAN - Linietrainer bij U15 “Afscheid in zelfde stadion als mijn jeugdidool”

Voor Frank Magerman was het eerste jaar van Beerschot Wilrijk het laatste uit zijn carrière. “Het hart wilde nog verder, maar ik heb het verstand laten primeren.”

Net als Davy De Smedt en Nico Van der Linden had Magerman een verleden met Urbain Spaenhoven bij

Rupel

Boom.

De transfer naar het Kiel was een mooie afsluiter voor zijn carrière. Ook al werd het – ondanks het sportieve succes – een avontuur met blutsen en builen.

“Ik had last van kuit en rug en moest al snel de voorbereiding staken voor infiltraties in de rug. Pas in september kon ik voluit beginnen trainen.

Op het einde van het seizoen heb ik dan de balans opgemaakt. Met mijn hart wilde ik graag nog een jaar langer deel uitmaken van het project, maar ik heb het verstand laten primeren”, vertelt Magerman.

“Na die laatste wedstrijd op het Kiel heb ik een paar traantjes gelaten. Tijdens de match zag ik letterlijk de laatste minuten van mijn carrière wegtikken. Die beleving was totaal anders. Ik keek al eens meer naar de tribune waar mijn vrienden zaten, je ziet af en toe een spandoek verschijnen. En dat allemaal in hetzelfde stadion waar Marc Degryse, mijn jeugdidool, zijn schoenen aan de haak hing.

(lacht)

Dat laatste heb ik wel pas achteraf beseft.” Vandaag is Magerman, net als Van der Linden, linietrainer bij de Kielse U15 tot de beloften. “Na mijn afscheid als speler ben ik nog drie jaar trainer van de beloften geweest. Een goede test om te zien of het trainersvak me zou liggen. Het gaf mij de kans om alle cursussen te volgen en mijn trainersdiploma te behalen. Na drie jaar bij een eerste ploeg heeft De Smedt me terug naar hier gehaald. Die linietraining vraagt een totale andere insteek om die jongens te begeleiden, maar in deze vertrouwde omgeving doe ik het gewoon heel graag.”