Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Vijf sterren
De Pïazzo del Campo in het historische centrum van het Italiaanse Siena is een van ’s werelds mooiste aankomstplaatsen voor een wielerwedstrijd. Maar de weg er naartoe is wreed en lastig, zeker wanneer het kwik oploopt tot ver boven de dertig graden.
Het is onder die omstandigheden en in dit decor dat Wout van Aert zaterdag geschiedenis schreef. Nog maar eens geschiedenis schreef. Drievoudig wereldkampioen veldrijden, winnaar van een Touretappe en sinds zaterdag dus ook de winnaar van een klassieker. En hoe! De Strade Bianche wordt altijd gewonnen door de sterkste man in koers en dat was deze keer niet anders. Bovendien reed Van Aert tactisch de perfecte koers. Op zijn 25ste heeft de Kempenaar zijn volle fysieke en mentale wasdom bereikt. De tijd van het zich verstoppen achter zijn jeugdigheid of een gebrek aan ervaring is eveneens voorbij.
De volgende stap? Een Monument. Van nu tot 25 oktober, wanneer Parijs - Roubaix wordt gereden, staat Van Aert in elke eendagswedstrijd waarin hij wil winnen als favoriet aan de start. Vijf sterren, de topfavoriet. Waarom niet? De status van één of twee sterretjes is hij ontgroeid. Van Aert is geen outsider meer. Wie spurt zoals hij spurt, kan Milaan - Sanremo winnen. Wie over kasseien rijdt zoals hij over kasseien rijdt, kan de Ronde van Vlaanderen en Parijs Roubaix winnen. Wie klimt zoals hij klimt, kan Luik - Bastenaken - Luik winnen. Ja, Luik - Bastenaken - Luik. Want laat u niet misleiden door de grindwegen. Ook de Strade Bianche is een klimkoers. En wie denkt dat zijn concurrenten hun piek later hebben gepland. U vergist zich: elke renner die in Siena aan de start stond, besefte dat hij vanaf dag één goed moest zijn.
Exact een jaar geleden lag Wout van Aert in een ziekenhuisbed, zich afvragend of hij überhaupt ooit nog zou kunnen koersen. Wij twijfelden, hij twijfelde. De vaardige handen van dokter Toon Claes en de lange sessies bij kinesist Lieven Maeschalck, maar vooral het doorzettingsvermogen van Wout van Aert zelf hebben ervoor gezorgd dat hij nog sterker uit deze periode is gekomen. De nachtmerrie van Pau is definitief voltooid verleden tijd. Dat op zich is al een overwinning waard.
Het was van 2012 en het gouden jaar van Tom Boonen geleden dat een Antwerpenaar er nog eens in slaagde een topklassieker te winnen. Niemand die toen kon vermoeden dat Woutje van Aert de volgende zou zijn. Van Aert was crosser, werd in 2012 vicewereldkampioen bij de juniores, achter ene Mathieu van der Poel. Acht jaar later zijn zowel Van Aert als Van der Poel uitgegroeid tot het beste wat de wielersport te bieden heeft, op meerdere terreinen. Was het al maar zaterdag, Milaan - Sanremo. Een spurtje Van Aert versus Van der Poel op de Via Roma, aan de boorden van de Middellandse Zee? Wij geloven erin. Vijf sterren voor Van Aert, vijf sterren voor Van der Poel. Daarvoor hoef je niet langer op de Azencross in Loenhout te zijn.