Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Sprinters willen zelf strengere regels
Belgische renners vinden langdurige schorsingen voor gevaarlijke manoeuvres goed idee
De horrorcrash van Fabio Jakobsen na het levensgevaarlijke manoeuvre van Dylan Groenewegen in de Ronde van Polen zindert nog na in het peloton. De Belgische spurters Jasper Philipsen, Jasper Stuyven en Edward Theuns vinden het alvast een goed idee om dergelijke zaken strenger te bestraffen. “Dat mag gerust een schorsing van twee maanden zijn.”
“Net toen ik wilde aanzetten, botste Mezgec met zijn stuur tegen het mijne en heb ik het laten lopen. Achteraf bekeken: gelúkkig maar”, aldus Edward Theuns, die eergisteren tiende eindigde in de meest besproken sprint van de voorbije vijf jaar.
Om maar te zeggen: er gebeurde woensdag wel meer in de sprint. En zo is dat in bijna élke sprint, vaak zonder gevolg. “Heel vaak komt het slachtoffer met de schrik vrij, maar daarom is de overtreding van de dader niet minder erg”, zegt Theuns.
Als de wedstrijdjury ingrijpt, is de strafmaat hetzij een boete van enkele honderden euro’s, hetzij een boete plus declassering. “Die boete wordt meestal door de ploeg betaald of afgetrokken van het prijzengeld, dus de dader voelt dat amper”, vertelt Jasper Philipsen. “De dag nadien mag hij weer sprinten alsof er niks gebeurd is.”
Reviewcommissie, zoals in het voetbal
Heel soms grijpt de jury strenger in, maar volgens onze landgenoten mag het best nog wat verder gaan. Theuns maakt de vergelijking met het voetbal: als een speler daar een gemene overtreding begaat zonder zware gevolgen, wordt hij ook voor enkele weken geschorst. “Een reviewcommissie zoals in het voetbal zou kunnen helpen”, vindt hij.
In de koers is er al sprake van een videoreferee, maar dat is niet in elke koers het geval. En de ingegrepen zijn zeldzaam. “De videoreferee zou ervoor zorgen dat alle renners die op de fietspaden rijden, zouden worden bestraft”, aldus Jasper Stuyven. “Maar er zijn nog zeer veel renners die daar niet voor worden bestraft. Of de videoref heeft het zelfs niet gezíén.”
Het probleem van te weinig beelden is in de sprint niet van tel - helikopterbeelden en vaste camera’s genoeg daar. “Mochten ze op basis van die beelden iedereen die foute manoeuvres doet voor enkele weken schorsen, dan zou dat in de hoofden van de renners een klik kunnen maken”, zegt
Philipsen. Ook voor Stuyven mogen de schorsingen best wat langer duren: “Twee maanden! Stel: je deelt in de Ronde van de Algarve een elleboog uit in volle sprint en door een schorsing mis je daardoor alle voorjaarsklassiekers... Dat is een drama! Maar dan zul je het misschien nooit meer doen.”
Duidelijkere regels
De renners zijn dus pro schorsingen en kijken naar de bevoegde instanties. Enerzijds naar de UCI, maar ook naar de rennersvakbond CPA. “In principe zou de CPA hiervoor moeten dienen, maar gezien hun huidige situatie moet je daarop niet rekenen”, zegt Stuyven. “Dat ze bij de CPA eerst hun eigen miserie oplossen vooraleer ze denken dat te moeten doen voor anderen.”
Blijft over: de UCI en haar regels. Die moeten duidelijker, vindt Philipsen: “Nu staat er geschreven dat een renner in de sprint niet van zijn lijn mag afwijken, maar wat houdt dat precies in? Bij mijn weten staan er op het asfalt geen lijnen geschilderd. Eerst dus de spelregels duidelijker maken en dan pas bij een overtreding ervan harder gaan bestraffen.”