Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn werk in Bozar, dat is mijn droom”
Véronique bekampt spierziekte en cvs met haar schilderijen
Kunst is emotie, en dat is zeker het geval voor de werken van Véronique Nyberg uit Mortsel. Na enkel zware tegenslagen richt ze zich volledig op haar passies: schilderen, muziek en poëzie. Ze exposeert binnenkort in Brugge, maar mikt nog hoger.
“Van mijn acht jaar ben ik bezig met schilderen. Deze kunstvorm hangt voor mij nauw samen met muziek en poëzie. Ik schilder altijd met klassieke muziek op de achtergrond”, vertelt Véronique. Ze voelt zich erg verbonden met haar overgrootmoeder, Carolina Lindgren, die een begenadigd pianiste was en in New York concerteerde, in die tijd toch erg uitzonderlijk.
Na haar studies aan Sint-Lucas ging Véronique niet verder met schilderen. Maar enkele tegenslagen brachten daar verandering in. “Ik heb een miskraam gehad en twee vroeggeboortes. Ik hield er het chronisch vermoeidheidssyndroom en fibromyalgie aan over. Later volgde nog een scheiding. Al die dingen bezorgden me zoveel emoties dat ik me sinds een jaar volledig op het schilderen richt.”
Mexicaanse
Véronique schildert voornamelijk zichzelf in combinatie met de emoties die ze voelt. Dit resulteerde in 150 schilderijen, alleen al het afgelopen jaar. “Ik zit met heel veel emoties en die wil ik ook tonen om mensen te raken. Schilderen is mijn levensadem geworden.” Nyberg heeft een enorme bewondering voor de Mexicaanse Frida Kahlo, die ook elke dag moest leven met pijnen maar alles bleef geven voor de schilderkunst. Ze wil haar werk nu ook delen met de wereld.
“Ik heb aanvankelijk geprobeerd een galerij of tentoonstellingsruimte te vinden in Antwerpen. Ik ben echt verliefd op de stad. Maar er was geen interesse. Ik was hier erg verdrietig over en verscheurde meteen tientallen werken. Ik verzamelde mijn moed en schreef een brief naar Koningin Mathilde. Zij is toch iemand die om kunst en cultuur geeft. Drie dagen later kreeg ik een antwoord van haar dat ik moest doorzetten. Op die manier belandde ik in Brugge.” Daar exposeert ze de laatste week van oktober aan de Nieuwe Gentweg. “Mijn grootste droom is om mijn werken in Bozar (de exporuimte in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, red.) te zien hangen. Naast de schilderijen zouden twee knopjes staan. Eén om de pianomuziek op te zetten die bij het werk past en één om een video af te spelen waarbij ik het verhaal achter het schilderij schets.”