De koppigste politici wonen in Brussel

Je hebt koppige politici, je hebt hele koppige en dan heb je de Brusselse. Al sinds de zomer voorspelt iedereen die het kan weten dat onze hoofdstad op een catastrofe afstevent, maar pas nu, nu Brussel in de lijst van meest getroffen Europese steden is opgeklommen naar de tweede plaats, treft de Brusselse regering maatregelen tegen het oprukkende coronavirus. Je krijgt aan geen mens uitgelegd waarom Brussel, ondanks alle waarschuwingen, de situatie zo uit de hand heeft laten lopen. De sociale en economische schade voor de stad is door al dat getreuzel alleen maar groter geworden.

Op 12 augustus kon de Antwerpse gouverneur Cathy Berx aankondigen dat de avondklok in Antwerpen een nachtklok werd en dat de cafés opnieuw tot 1u mochten openblijven. Na twee weken van extra strenge maatregelen in Antwerpen, kon er weer een beetje versoepeld worden. Toen al – twee maanden geleden dus – zeiden specialisten dat de situatie in Brussel eveneens dreigde uit de hand te lopen, maar de Brusselse minister-president Rudi Vervoort wilde niet horen van ‘Antwerpse’ maatregelen. Na veel gezeur van de virologen voerde hij de mondmaskerplicht in. Toen alle specialisten zeiden dat dat niet voldoende zou zijn, maakte hij zich ervan af met: “Brussel is Antwerpen niet”.

Wel, Vervoort heeft gelijk gekregen. Brussel is Antwerpen niet. De Brusselse overheid bleef in alle omstandigheden volhouden dat de situatie niet zo ernstig was. Tot de ziekenhuizen begonnen vol te lopen en de cijfers in de buurt kwamen van die in Madrid. Toen kon de regering niet anders dan ingrijpen en toen moest het ineens heel fors: alle horecazaken opnieuw een maand dicht. Dat heeft Antwerpen sinds de eerste lockdown niet hoeven te doen. En misschien was het in Brussel ook niet nodig geweest als er vroeger was opgetreden. Dat schuldig verzuim van de Brusselse regering richt een hoop ellende aan. Veel horecauitbaters overleven deze tweede lockdown niet. Zeker niet omdat er nog geen duidelijk zicht is op compensaties voor de geleden verliezen. Brussels Parlementslid Bianca Debaets (CD&V) vreest voor “een sociaal bloedbad” en noemt dat “een schande voor ons gewest”.

En dat is het ook. Voor de Brusselaars is deze maatregel, net voor een lange coronawinter, een zware opdoffer. Voor het imago van Brussel is deze nieuwe sluiting nefast. Het bruisende Brussel heeft weer eens een knauw gekregen. En alweer kun je daarvoor het beleid verantwoordelijk stellen.