Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hardleerse ex houdt kinderen al 9 jaar weg van de vader
Voor moeder Nancy C. uit Merksplas dreigt één jaar cel als ze werkstraf niet uitvoert
Rudy Schellekens probeert al negen jaar zijn vier kinderen te zien en met hen te praten, maar zijn ex-vrouw Nancy C. uit Merksplas laat dat niet toe. Ze houdt zich niet aan de opgelegde omgangsregeling en is daarvoor al meermaals veroordeeld. Ze kreeg deze maand een zoveelste werkstraf opgelegd. Als ze die niet uitvoert, moet ze naar de cel. De kinderen van Rudy zijn ondertussen totaal van hem vervreemd.
“Het enige wat ik wil, is mijn eigen kinderen zien en met hen praten”, zucht Rudy Schellekens, die een vaste klant geworden is bij de correctionele rechtbank in Turnhout en het hof van beroep in Antwerpen. In 2012 trof de familierechtbank na de echtscheiding met zijn vrouw Nancy C. (48) uit Merksplas een omgangsregeling. De vier kinderen zouden om de veertien dagen een zaterdag bij Rudy verblijven. Ze waren toen nog minderjarig. Maar daar hield de moeder zich van in het begin niet aan. De dwangsom van 1.000 euro per keer dat de kinderen niet afgezet werden, werd gewoon genegeerd. In 2015 stapte Rudy naar de rechtbank.
“In al die tijd zijn ze maar drie keer bij mij geweest. Ze bleven op de oprit zitten toen ik ze ophaalde of ze werden met boterhammen en snoep bij mij afgezet. Hun moeder stookte hen tegen mij op tot ze totaal van mij
vervreemden”, vertelt Rudy. In 2015 werd C. veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van een jaar, maar de veroordeling maakte geen indruk op haar. Rudy kreeg zijn kinderen nog steeds niet te zien.
“Ik belde elke keer op de afgesproken dag aan, maar de deur werd nooit opengedaan”, blikt hij terug. In 2017 kwam het opnieuw tot een correctioneel proces. Rechter François Caers kon zijn oren niet geloven toen Nancy C. hem zei dat haar moederhart niet toeliet dat haar kinderen volgens de opgelegde regeling naar hun vader gingen.
Een deskundige had op dat moment vastgesteld dat er door de moeder aan een ernstige vorm van oudervervreemding gedaan werd. Dat verklaarde de extreme weerstand die de kinderen voor hun vader hadden. Rechter Caers veroordeelde Nancy C. tot een celstraf van twaalf maanden, waarvan zes effechouding tief. Maar daar kwam niets van in huis: C. ging in beroep en kwam er vanaf met een werkstraf van 120 uur.
Systematische boycot
De saga ging verder: C. hield haar kinderen nog steeds bij hun vader weg. Vorig jaar stond het voormalige echtpaar opnieuw tegenover elkaar in de Turnhoutse rechtbank. “Mevrouw blijft bezig. Al zeven jaar lang zijn er meerdere vonnissen en arresten waar ze zich niet aan houdt. De schade is onomkeerbaar”, pleitte de advocate van Rudy toen. Het parket eiste een celstraf van een jaar, maar de rechtbank hield het op een werkstraf van 150 uur.
“Daar zijn zowel ik als het Openbaar Ministerie tegen in beroep gegaan. Dat arrest viel deze week in de bus: het hof veroordeelt Nancy C. tot een werkstraf van 240 uur”, klinkt het. Als Nancy C. die werkstraf niet naleeft, krijgt ze een gevangenisstraf van één jaar. “De beklaagde is bijzonder hardleers en volhardt al jaren in haar systematische boycot van het omgangsrecht. Deze heeft een grote impact op het leven van de kinderen en van hun vader. Zij heeft niets geleerd uit de vorige veroordelingen”, schrijf de rechter van het hof in het arrest.
Rudy Schellekens
Vader
“De vervreemding is erger geworden. Als ik op de afgesproken momenten aan de deur sta, krijg ik een klacht van de kinderen in de bus voor belaging.”
5.000 euro schadevergoeding
Rudy heeft recht op een schadevergoeding van 5.000 euro. “Voor het geld doe ik het helemaal niet”, zegt hij. “Het enige wat ik wil, is mijn kinderen zien en met hen praten. Ik heb hen bijvoorbeeld nog nooit kunnen uitleggen waarom Nancy en ik destijds gescheiden zijn. Dat hebben ze alleen van haar gehoord. Ze zijn gebrainwasht”, zegt hij.
Ondertussen zijn twee van de vier kinderen meerderjarig en strijdt Rudy nog voor de omgangsregeling met zijn twee jongste kinderen van 15 en 16 jaar. “De oudervervreemding is ondertussen nog veel erger geworden. Als ik op de afgesproken momenten aan de deur sta, krijg ik een klacht van de kinderen in de bus voor belaging. Ze glijden steeds verder van mij weg.”
Hij heeft misschien alweer ‘gewonnen’, maar Rudy springt bij dit laatste arrest geen gat in de lucht. “Ik zal pas van een overwinning spreken als er echt sprake is van gerechtigheid en ik, na alle uitspraken van die verschillende rechters, een gesprek met mijn kinderen kan hebben.”