Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zes jaar later blijft angst haar achtervolgen”
Op de Nederlandse zender NPO2 is volgende dinsdag een documentaire te zien over de Antwerpse juf Magalie Alpaerts, die in 2013 ten onrechte beschuldigd werd van kindermisbruik in basisschool De Blokkendoos op het Antwerpse Kiel. Documentairemaakster Kim Faber volgde haar in het schooljaar 2019-2020, toen ze zes jaar na de ophef voor het eerst weer als juf voor de klas stond.
Toen de heisa in 2013 losbrak, dacht Magalie Alpaerts (30) dat het na een week of twee wel weer vergeten zou zijn. “Ik wilde me niet naar huis laten sturen door een paar ouders die onzin uitkraamden. Ik had echt niks gedaan, dus ik kon me niet voorstellen dat het zo lang zou aanslepen”, vertelt ze in de documentaire. Maar uit het indringende portret blijkt dat ze zes jaar later nog altijd achtervolgd wordt door angst en verscheurd wordt door twijfels. Pas vorig jaar ging ze opnieuw aan de slag als juf. Tijdens dat jaar volgde Kim Faber hoe het voor haar was om weer voor de klas te staan.
“Ik was al langer bezig met dat thema van onterechte beschuldigingen van seksueel misbruik”, vertelt de Amsterdamse Kim Faber (30). “Ik had in Nederland al met een aantal mensen gesproken, voornamelijk mannen, maar niemand wilde voor de camera zijn verhaal doen. Toen ik op het internet nog een laatste dag op zoek ging naar andere mensen, stuitte ik op het verhaal van Magalie. Ik was heel erg onder de in
druk van haar verhaal, onder andere omdat ze een jonge vrouw is en te maken kreeg met massahysterie die nergens op gebaseerd was. Ze heeft haar onschuld vanaf het begin uitgeschreeuwd, en ze is uiteindelijk ook vrijgesproken. En toch blijft het haar achtervolgen. Dat is heel heftig.”
Woedende ouders
Faber gebruikte de beelden die destijds het nieuws haalden: woedende ouders die buiten verklaringen aflegden als: “Ik ga haar doodmaken als er iets met mijn dochter is gebeurd. Jullie kinderen worden verkracht en jullie moeten toekijken. Ze doet haar handen om hun keel en stopt dingen in hun...
Ze doet het licht uit en bij meisjes
stopt ze een vinger in hun...” De directie stuurde Magalie die bewuste dag alleen naar een lege klas omdat ze bang was dat de ouders haar zouden lynchen als Magalie buiten kwam. Uiteindelijk moest de politie haar naar haar auto begeleiden.
“Toen ik met Magalie in contact kwam, stond ze op het punt om weer les te gaan geven. Ze had een tijd gedacht dat ze dat nooit meer zou doen, maar ze miste het toch te erg. Ik mocht haar discreet volgen. Ze hield een dagboek bij op haar telefoon. Zo kon ze vertellen hoe ze zich op bepaalde momenten voelde. We filmden de meeste gesprekken op een andere school dan diegene waar ze les gaf. Op die manier moest ze zelf ook geen vervelende vragen beantwoorden”, vertelt Kim Faber. “Ze was heel bang dat ouders haar zouden herkennen en geen vertrouwen meer in haar zouden hebben. Ze was voortdurend bang om herkend te worden, soms wordt ze ook nog herkend. Het heeft me geraakt hoe diep zo’n trauma zit.” Magalie vertelde haar ook hoe diep ze in de jaren ervoor gezeten had. Ze kreeg nachtmerries en werd gillend wakker. In 2014 werd Magalie opgenomen met een eetstoornis, ze verwondde zichzelf en kampte met zelfmoordgedachten. “Gelukkig heeft ze professionele hulp gezocht.
Langzaam ging het steeds beter. Ik denk dat wat Magalie doormaakte te vergelijken is met een posttraumatische stressstoornis”, zegt Kim Faber.
“In eerste instantie dacht ik dat het haar zou lukken om weer te genieten van het juf zijn, ondanks de moeilijke momenten. Ik zag een happy end voor me. Maar in het voorjaar besefte Magalie dat de onzekerheid niet verdween en dat ze bleef worstelen met angst. Dat had ze zelf ook niet verwacht. Toen heeft ze alsnog beslist om aan het eind van vorig schooljaar te stoppen met lesgeven.”
Die worsteling of ze nu wel of niet in het onderwijs actief wil blijven, komt mooi in beeld. Dat eerste lastige oudergesprek, waarbij ze helemaal dichtklapt. De bokstraining, die helpt om wat afleiding te vinden. De tranen als ze beslist om toch maar te stoppen, ook al was juf worden altijd haar meisjesdroom. “Iedereen zegt: je mag die droom niet opgeven, je bent geboren om juf te zijn. Maar zij hebben niet meegemaakt wat ik heb meegemaakt”, zegt Magalie daar in de documentaire over. Daarom blijf je als kijker ook met een wrang gevoel achter. Onterecht beschuldigd, vrijgesproken, en toch voor het leven getekend. MAAIKE FLOOR
Zouden ze het weten, Kim Faber. Dinsdag 13 oktober om 22.40u bij VPRO op NPO2.