Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Alle kwetsbare groepen kansen geven”
Sinds twintig jaar organiseert vzw De Link het vierjarige traject ‘ervaringsdeskundige in de armoede en sociale uitsluiting’. Een opleiding die mensen die opgroeiden in generatiearmoede begeleidt om die ervaring in te zetten en te fungeren als brug tussen personen in armoede en hulpverleners en/of beleidsmakers. In een brief aan De Link maakte Ben Weyts bekend de subsidiëring van de opleiding stop te zetten.
“Je wilt niet weten hoe hard die beslissing is aangekomen bij onze cursisten”, zegt Antwerps docent Marnic Clarys. “Voor hen is dit een herhaling van hun geschiedenis. Zij zijn het gewend om opzij gezet te worden zonder inspraak te krijgen.” De opleiding wordt in vier Vlaamse steden gegeven en begint telkens na vier jaar opnieuw met een nieuwe generatie cursisten. Zowel in Antwerpen als in Hasselt startten in september twintig cursisten aan hun eerste jaar. Van Weyts mogen zij hun opleiding niet verderzetten. De cursisten in Kortrijk en Gent die al aan hun volgende jaar bezig zijn, mogen de opleiding wel nog afmaken.
“Constante teleurstelling”
“We zijn het gewend om constante teleurstelling te dragen”, vertelt Lizzy Haartmans (37) uit Essen. “Maar ik wil er echt voor strijden om deze vier jaar te mogen afmaken. Ik ben alleenstaande moeder. Ik weet wat armoede is. Ik weet wat het is om een week lang alleen maar droog brood te kunnen eten. Ik ben het gewend om een masker op te zetten voor de buitenwereld en te doen alsof alles oké is terwijl je in een diep zwart gat zit. Dat gun ik niemand. Mensen in armoede durven vaak geen hulp te vragen, maar ik heb hier een extra gevoelsprikkel voor ontwikkeld. Ik zie wanneer het niet gaat en kan dat extra duwtje in de rug geven. Ik wil helpen.”
Beslissing aanvechten
Vzw De Link trekt nu naar de Raad van State om de beslissing aan te vechten en laat de opleiding in tussentijd doorgaan. “De methodiek van ervaringsdeskundigheid is opgenomen in het Vlaamse regeerakkoord en ook in het nieuwe federale akkoord wordt de methodiek ondersteund”, zegt Clarys. “Deze mensen kunnen een brugfunctie vervullen. Ze zien zaken op een andere manier dan hulpverleners en beleidsmakers. Hun inbreng is noodzakelijk, maar ik heb het gevoel dat die visie niet gedeeld wordt”, zegt hij. “De opleiding dient om deze mensen de nodige communicatievaardigheden bij te brengen, om hen inzicht te geven in de sector, inzicht in zichzelf. Dat is een intens leerproces. Na een paar weken bezig te zijn, zeggen cursisten al dat ze zich sterker voelen.” Want allemaal hebben ze een ferme rugzak: armoede, partnergeweld, seksueel misbruik. “Nu krijgen ze weer een serieuze tik.”
“Voor mij is dit ontzettend moeilijk”, vertelt Rico Smeyers (33). “Ik kom uit een problematisch gezin. Ging van instelling naar instelling en kon op mijn 18de in de bouw aan de slag. Ik werkte mij zonder diploma op maar op een bepaald moment ben ik in de put geraakt. Deze opleiding kunnen volgen, betekent veel voor mij. Ik wil met mijn ervaring iets kunnen betekenen in de toekomst. Want als je de dingen zelf hebt meegemaakt, kan je ook als voorbeeld dienen voor anderen.”
Minister Weyts motiveert zijn beslissing in een brief gedateerd op 18 september, nadat de opleidingen in Antwerpen en Hasselt dus al van start gingen. Volgens hem daalt het aantal ervaringsdeskundigen in de armoede die een plek vinden op de arbeidsmarkt. “De huidige manier van werken biedt blijkbaar onvoldoende garanties op een stabiele tewerkstelling.” Weyts schrijft voor een ander model te kiezen om kansarme Vlamingen te ondersteunen en een beleid te willen voeren dat “àlle kwetsbare doelgroepen kansen geeft om levenslang bij te leren. Het gaat dan over mensen in armoede, maar evengoed over personen met een mentale handicap, langdurig zieke cursisten,…”