Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We zijn de zorgsector helemaal vergeten”
Annemie met dochter Anna
Annemie woont in de stad en schreef zich voor Architelier in met dochter Anna. Zij denken eerder aan wat een stad allemaal moet bieden.
“Een school natuurlijk!” zegt Anna. “Met vlakbij het overdekt zwembad. Ik vind dat ieder kind de kans moet krijgen om in een veilige omgeving te leren zwemmen. Dat is superbelangrijk.” Er belandt een blokje ‘kleuterschool’ op het blad maar even later bedenkt Anna zich. “Je zou in je eigen stad toch ook het middelbaar onderwijs moeten kunnen volgen.”
Mama Annemie denkt aan een bibliotheek, het cultureel centrum en een museum waar je iets kan leren over de geschiedenis van de stad. Toch wil ze ook ruimte voor wellness en dat hoeft zeker niet midden in de centrum te zijn. “Dat zou ik graag aan de rand in een bos willen, zodat we de wilde natuur weer leren waarderen. Stadsbewoners weten vaak weinig over planten en dieren. Als de realiteitskaarten worden uitgedeeld, kiezen Anna en
Annemie onmiddellijk voor het gebouw waarin ze hun museum herkennen. Dan gaat er bij Annemie een lichtje branden: “Zijn we niets vergeten? Waar moeten de kwetsbare mensen wonen en wie ziek is moet op korte afstand naar een ziekenhuis kunnen. We hebben de zorg compleet over het hoofd gezien!”
“Misschien moeten we toch ook eens nadenken over meer kleinschaligheid”, zegt begeleidster Katrien als ze ziet dat Annemie enkele forse blokken neerzet. “We hebben de voorbije maanden geleerd dat grote woonzorgcentra echt niet ideaal zijn.” De grote blokken worden ingeruild voor kleinere exemplaren en ze schuiven ook op richting centrum.