Superieure gravelkoning

RAFAEL NADAL komt met dertiende titel in Parijs op gelijke hoogte met twintig grandslamtitels van Roger Federer

Regen of zon. Tien graden of dertig graden. Herfst of lente. Viruszorgen of vrolijkheid. Lege tribunes of vol huis. Nieuwe ballen of het oude spul. Wat maakt het uit? In Parijs heerst slechts één man. Met superieur tennis walste Rafael Nadal over een machteloze Novak Djokovic (6-0, 6-2, 7-5) naar zijn dertiende titel op Roland Garros.

Was op het Franse gravel de kloof met de rest van het veld ooit groter dan in deze editie? Onderweg naar zijn finale had Rafael Nadal zijn zes tegenstanders geen enkele set gegund. Nooit was hij echt in problemen geraakt, maar stond de andere finalist Novak Djokovic niet al lange tijd op nummer 1? En had die 33-jarige Serviër dit seizoen niet ál zijn wedstrijden (37 stuks) gewonnen? En was hij niet succesvol geweest in veertien van hun jongste achttien onderlinge duels? Maar Nadal deed wat Nadal altijd doet op Roland Garros (maar nóg beter dan voorheen): zijn tegenstander wegblazen.

“Hij overspeelde me”, zuchtte Djokovic. “Ik dacht nochtans dat ik in prima conditie was en had me tijdens het hele tornooi goed gevoeld, maar een fenomenale Rafa miste vrijwel niets en verraste me met de kwaliteit van zijn spel.”

De eerste set bood een hallucinant spektakel, waarin beiden prachtige rally’s speelden, maar Nadal toch naar een 6-0 spurtte. Vol ongeloof keek Djokovic naar de lichtblauwe verschijning met uitdunnende haarbos aan de overkant. Hoe kan iemand keer op keer zelfs de best geplaatste ballen terughalen? En daarbovenop ook nog de meest dodelijke prikken – met verwoestende forehands, met subtiele dropshots, met lastige slices… – uitdelen? Zelfs drie breakpunten in game 4 of een 40-0-bonus in game 5 konden de hatelijke nul niet wegvegen. De beste spelers van de afgelopen vijf jaar hadden in hun 55 eerdere confrontaties 148 sets afgewerkt en dit was slechts de tweede keer dat een

bagel tot stand kwam. En nooit eerder was dat gebeurd in een van hun acht grandslamfinales.

Wonder

Halfweg de tweede set – na anderhalf uur wedstrijd en twaalf games - had de Iberische gravelgigant amper drie unforced errors achter zijn naam staan (tegenover 27 exemplaren voor Djokovic). Perfectie bestaat niet, maar dit kwam toch ontzettend dicht in de buurt. Djokovic had in 2020 nog geen enkele match verloren, maar

Rafa à Roland blijft de zwaarste opgave in de geschiedenis van het tennis (en dozijnen andere sporten). Pas halfweg de derde set kon Djokovic even tegenspartelen. Aan zijn eerste servicebreak van de middag (3-3) voegde hij zijn beste spelletje (3-4) toe. Plots kwam er vuur in zijn gebaren en venijn in zijn blik. En sloop er spankracht in het duel. Het publiek - hopende op een langere zit - schaarde zich achter de Serviër. Zou er toch nog een wonder geschieden?

Ach neen. Niet met Nadal. Niet in Parijs. Niet in 2020.

“Ik haalde mijn beste niveau op het juiste moment”, aldus de Spanjaard. “Om zo’n score te kunnen bereiken tegen zo’n topper moest ik wel uitstekend presteren. Het waren nochtans niet mijn favoriete omstandigheden, maar ik heb me goed aangepast, waardoor ik een van de meest waardevolle overwinningen heb kunnen halen.”

Dankzij Roland Garros nummer dertien komt Nadal op de hoogte van Roger Federer en zijn recordvolume van twintig majors. Na afloop loofden beide heren via interviews en tweets mekaar de hemel in. Ondertussen blijft Novak Djokovic hangen op zeventien exemplaren, maar de Serviër is een stuk jonger dan het Zwitsers-Spaanse span. De race naar de recordboeken zal zich begin januari op de Australian Open verder zetten. De hele tenniswereld telt al af.

FOTO REUTERS