Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Van Aert en Van der Poel: oorlog op de fiets, oorlog na de koers
WOUT VAN AERT, achtste “Mathieu wilde liever dat ik verloor dan dat hij zelf won”
Topfavorieten voor de Ronde van Vlaanderen Wout van Aert zijn sinds gisteren verwikkeld in een rondje bekvechten. Sterkste man in koers Wout van Aert verweet Mathieu van der Poel op zijn wiel te rijden. “Ik ben teleurgesteld in hem. Dit is normaal niet zijn manier van koersen.”
Covid-19 heeft veel veranderd, maar één ding niet. Elk jaar is Gent - Wevelgem een knappe koers, maar in de maandagkranten ligt de focus op de Ronde van Vlaanderen. Ook nu, want het zit er op. Het zit er bovenarms op tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel.
Het is onze landgenoot die verbaal de lont in het kruitvat stak. “Telkens wanneer ik aanviel, kwam Mathieu mij halen. Hij was heel hard gefocust op mij en niet op de zege. Het leek dat hij liever wilde dat ik verloor dan dat hij zelf won.”
Over dat eerste verwijt valt iets te zeggen. In de laatste kilometers was Van Aert de constante factor. Een bloemlezing:
Op 7,4 kilometer van de streep neutraliseert hij de aanval van Stefan Kung.
Op 5,5 kilometer van de streep neutraliseert hij de afgesproken duo-aanval van Yves Lampaert en Alberto Bettiol.
Op 4,8 kilometer van de streep valt hij zelf aan. Van der Poel brengt de rest terug. Wanneer Van Aert vraagt om over te nemen, doet Mathieu dat niet.
Op 3,9 kilometer van de streep neutraliseert hij een nieuwe aanval van Kung en zet zelf door. Vijfhonderd meter verder brengt Van der Poel de rest weer terug tot in het wiel van Van Aert.
Op 1,6 kilometer van de streep krijgt Van Aert geen hulp van Van der Poel wanneer Bettiol, Florian Senechal, Matteo Trentin en later Mads Pedersen de beslissende aanval inzetten.
Op 1,1 kilometer van de streep doet hij nog een alles-of-nietspoging. Van der Poel reageert. Van Aert is het beu, laat de andere drie medevluchters wegrijden en wint de prestigesprint voor de achtste plaats tegen Van der Poel. “Of ik kwaad ben? Nee. Pissig? Ook niet. Eerder teleurgesteld. Dit is normaal niet zijn stijl van koersen, maar misschien heb ik mij daar op miskeken.”
We geloven Van Aert op zijn woord. Kwaad was hij in de voorbije Tour op Peter Sagan na diens charge in Poitiers. Toen toverde Van Aert zijn middelvinger tevoorschijn. Nu bleef dat gebaar uit, maar wat hadden we graag zijn volledige aangezicht – zonder mondmasker – gezien tijdens zijn verbale uithaal. Allicht kregen we een variant te zien van de bliksemblik richting Kevin Pauwels op de vooravond van het WK veldrijden in Valkenburg in 2018. Eerder die week hadden Pauwels en Van der Poel de resultaten van hun dopingcontrole getweet. Ze wilden zo Van Aert dwingen hetzelfde te doen omdat ze dachten dat hij een medisch attest – TUE – had aangevraagd om een knieblessure te laten behandelen.
Die insinuaties uit het kamp Van der Poel kwamen heel hard aan bij de familie Van Aert. Onverteerbaar. Nog altijd. Zelf hielden de twee kemphanen zich altijd op de vlakte. Harde strijd op de pedalen, poeslief voor de microfoon. Schone schijn tot in Wevelgem 2020.
“Ik denk dat Mathieu vergeten is dat ik dit jaar al veel koersen heb gewonnen. Mijn jaar is al goed. Voor mij was deze zege een mooie bonus geweest. Het is normaal dat ik dan durf te gokken. Zijn tactiek was niet slim, want nu heeft hij ook niks.”
Pozzato - Boonen
Krijgen we nu een jarenlange vete? Misschien. De hetze doet vooral denken aan de Ronde van Vlaanderen 2009, toen wieltjeszuiger Filippo Pozzato door Tom Boonen the shadow werd genoemd. Boonens ploegmaat Stijn Devolder profiteerde.
Zo’n scenario krijgen we zondag niet. Mike Teunissen is een pak beter dan in de Tirreno, toen hij in de slotrit flirtte met de tijdslimiet, maar winnen kan hij zondag niet. Dat geldt ook voor de ploegmaats van Van der Poel. Beide kemphanen zullen dus vooral elkaar bekampen.
“Gelukkig is de schifting dan nog groter. We zullen niet met vijftien man de finale in gaan”, aldus Van Aert, die in de finale duidelijk de beste in koers was, maar voorlopig achterblijft zonder nieuwe glansrijke zege.
“Ik denk dat Mathieu vergeten is dat ik dit jaar al veel koersen heb gewonnen. Mijn jaar is al goed. Voor mij was deze zege een mooie bonus geweest. Het is normaal dat ik dan durf te gokken. Zijn tactiek was niet slim, want nu heeft hij ook niks.” Wout van Aert