Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Defour tekent bij KV Mechelen
Mechelaar kiest voor sentimentele terugkeer naar club van zijn hart en is morgen meteen inzetbaar
Het is zover. Steven Defour (32) keert nu ook officieel terug naar KV Mechelen. Sinds eind september al trainde de middenvelder mee Achter de Kazerne. Een vruchtbare aanzet die resulteerde in een prestatiegericht contract tot het einde van dit seizoen. Morgen tegen KV Kortrijk is hij meteen inzetbaar.
“En guess what? Ik ben er. Eindelijk.” Met die woorden kondigde Defour gisteren zijn langverwachte terugkeer aan. Als jongetje van 15 vertrokken. Zeventien jaar later teruggekeerd als een man van vele oorlogen. Binnen- en buitenland doorkruist, gekruid met een palmares vol titels, bekers en individuele trofeeën. Het werk is af, op dat laatste project na. De club van geel en rood verdedigen op het hoogste niveau. “Ik heb financieel fors moeten inleveren, maar dat stoort me niet”, laat de 52voudige Rode Duivel verstaan. “Het sentimentele nam deze keer de bovenhand.”
Voor vader Jacques
Toen de handtekeningen op papier stonden, schreef Defour een emotionele boodschap op Instagram. “Ik had het je beloofd, papa.” Vader Jacques, die jarenlang délégué was in de Mechelse jeugd, overleed twee jaar geleden aan de gevolgen van een slepende ziekte. Hij werd opgebaard op het kerkhof grenzend aan het AFAS Stadion. “Ik ben al bij hem langs geweest om het nieuws over mijn terugkeer met hem te delen”, vertrouwde Defour ons toe. “Het zal heel speciaal worden om nu vlakbij hem te gaan voetballen. Al had ik nog graag in het oude stadion gespeeld.”
Defour zal bij KV met rugnummer 88 aantreden, zijn bouwjaar. “Ik wilde met 25 (het stamnummer, red.) spelen, maar dat mag niet van de club.” (lacht) Zijn geliefkoosde nummer 16, het geboortejaar van dochtertje Ariana, prijkt dan weer op de rug van mede-aanvoerder Rob Schoofs.
Scherpe indruk
“Hij oogt scherp, heeft héél goede medische tests afgelegd en de goesting om te voetballen spat ervan af”, liet Mechelencoach Wouter Vrancken na Defours eerste trainingsdagen optekenen. Toen al een gunstig voorteken. De Gouden Schoen van 2007 had de voorbije maanden natuurlijk niet stilgezeten. In de lockdown afgelopen voorjaar stortte Defour zich op het fysieke werk. Hij wisselde de meegekregen loopprogramma’s van bij Antwerp af met fietstochtjes, zeg maar tochten. Een ware microbe zou later blijken. Zijn volgers op de bewegingsapp Strava werden overladen door activiteiten.
Het contrast met een jaar eerder kon niet groter zijn. Door kuitproblemen stond Defour in zijn laatste maanden bij het Engelse Burnley meer dan een halfjaar aan de kant. De oud-international vond vorige zomer onderdak bij Antwerp, maar de trainingsachterstand wegwerken bleek moeilijk. Ook omdat diezelfde kuit hem alweer parten begon te spelen. Pas met Play-off 1 in het vooruitzicht stond hij er opnieuw. Tot corona toesloeg.
Einde verhaal bij Antwerp Fit blijven was meer dan nodig, want de toekomst bij de Great Old oogde onzeker. Nadat het weken
angstvallig stil was gebleven, volgde een week voor zijn contract afliep het verdict: een verlengd verblijf op de Bosuil zat er niet in. Defour schermde met interesse uit Turkije, maar een deal kwam er niet uit voort. Op de slotdag van de mercato, tien dagen geleden, wimpelde hij een laatste Turks voorstel af.
Een definitieve terugkeer naar ‘zijn’ Malinwa leek zo hoe langer hoe meer in de maak. Temeer omdat de goeie indrukken vanop training bevestiging kregen in het oefenduel tegen AA Gent. Defour stond een uur tussen de lijnen. Zijn eerste wedstrijd in negen maanden tijd. Dit alles resulteerde nu in een prestatiegericht contract. Niet onlogisch, gezien zijn blessurehistoriek en de moeilijke financiële situatie waarin de club verkeert. “Met dat prestatiegericht contract heb ik vrede”, aldus Defour. “Iedereen weet wat KV Mechelen voor mij betekent. We hopen nu allebei op een mooie samenwerking.”