“Ik wilde niet blijven trainen met pijn”

Jürgen Roelandts (35) stopt met koersen. De renner van Movistar won acht profwedstrijden, waaronder het BK in 2008, en speelde vaak een hoofdrol in de klassiekers. Door blessureleed zet de Vlaams-Brabander na vijftien profjaren de fiets aan de kant. “Ik moest niet stoppen, maar ik wilde niet blijven koersen en trainen met pijn.”

Waarom plots de beslissing om te stoppen? Een paar maanden geleden zei je dat je er graag nog een extra jaar bij wilde doen?

“Ik rij al enkele jaren met pijn. Bij zware inspanningen, boven de 400 Watt, heb ik last. Toen ik twee weken geleden viel in de BinckBank Tour en mijn schouder bezeerde, was de emmer vol. Ik haal nog wel een degelijk niveau, maar niet meer wat ik zou willen. En koersen en trainen met pijn is zowel fysiek als mentaal zwaar.”

Blessures liepen als een rode draad door je carrière.

“In 2012 viel ik zwaar in de Tour Down Under. Stoppen met koersen zou toen logisch geweest zijn, maar het werk was nog niet af en ik heb doorgezet. Twee jaar later had ik een zware crash in de Ronde van Vlaanderen. Het kraakbeen in mijn heup was geraakt. Blessures horen jammer genoeg bij topsport. Maar op een bepaald moment is het genoeg geweest. Ik heb vrede met mijn beslissing. Ik moest niet stoppen, want ik had nog twee aanbiedingen voor volgend seizoen. Ik ben blij dat ik zelf heb kunnen beslissen.”

Welke zege zal je altijd koesteren?

“Mijn eerste zege was meteen de Belgische titel. Dat was zo speciaal. Zeker het jaar nadien, toen ik met die mooie driekleur kon rondrijden. Ik koester al mijn zeges, maar ook de mooie wedstrijden. Ik werd zevende op de Olympische Spelen in 2012 en stond op het podium in de Ronde van Vlaanderen en Milaan Sanremo. Ik had het potentieel om een grote klassieker te winnen, maar jammer genoeg lukte dat niet. Dat is een kleine smet. Maar ik koers al van mijn twaalfde en heb enorm genoten. Het was een voorrecht om zo lang prof te zijn.”

Had je niet graag afscheid genomen zondag in de Ronde van Vlaanderen?

“Ja, maar die val in de BinckBank Tour heeft het verhinderd. Ik blesseerde mijn schouder. Ik heb nog drie dagen doorgereden, maar dat heeft het alleen maar erger gemaakt. Ik heb gepast voor Gent - Wevelgem, maar de blessure is nog niet geheeld. Tja, het is nu zo. Nog een afscheidskoers organiseren zit er door corona ook niet in.”

Wat nu? Heb je al plannen voor de toekomst?

“Ik ga het de eerste twee maanden wat rustig aan doen (lacht). En genieten van mijn vrouw en zoon. Ik wil wel mijn A1-trainersdiploma halen, maar door corona is het onduidelijk wanneer dat precies kan. Ik wil in de sport blijven. Alle voorstellen uit de wielerwereld, maar ook daarbuiten, zijn welkom. Ik denk dat ik een graag geziene renner was in het peloton, maar ook daarbuiten. Ik ben fier op wat ik heb bereikt. Ik denk dat ik van grote waarde kan blijven in de koers.”