Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Eindelijk nog eens voorsprong vastgehouden
Na drie pijnlijke matchen met puntenverlies heeft Anderlecht nog eens gewonnen. Het werd 1-3 op Kortrijk dankzij Nmecha en Tau, waardoor paars-wit nu 17 op 30 heeft. De Brusselaars speelden allesbehalve superieur en soms zelfs wankel, maar toonden zich uitermate efficiënt. Dat de voorsprong dit keer werd vastgehouden is op zich al positief.
Het is een probleem waar veel mannen mee kampen. Althans dat lezen wij soms in de gespecialiseerde boekskes. De climax komt te vroeg. En dan zit je al snel met een ongewenst resultaat. Pakweg Julian Alaphilippe had er onlangs ook last van in Luik.
Bij Anderlecht hebben ze dat probleem ook. Dat gaf Vincent Kompany woensdag toch ruiterlijk toe op zijn persconferentie. Nou ja, ze houden het meestal 80 minuten vol en dat op zich is al een prestatie. Niet? Misschien daarom dat mijn vrouw het niet erg vindt dat ik Anderlecht-watcher ben, maar niet begrijp wat ik wat ik nog kan leren van Waasland-Beveren als ik op tv toevallig eens blijf hangen bij hun wedstrijd.
Zwakke Jakubech
Soit, Anderlecht moest het dit keer echt langer rekken op Kortrijk. Het moest scoren en tegelijkertijd 90 minuten doorgaan. Niet evident, want KVK presenteerde zich best uitdagend. Allesbehalve verlept. In de eerste helft was het balbezit voor de thuisploeg. Paars-wit gaf slechts 47 passes op de rood-witte helft en maar liefst 204 op de eigen speelhelft. Dat zegt genoeg. Alleen was Kortrijk niet scherp genoeg om zijn kansen af te werken. Ocansey verkwanselde liefst drie mogelijkheden.
Paars-wit moest snel aan iets anders denken. In vergelijking met vorige week had Kompany drie wissels doorgevoerd. Sambi en Zulj stonden naast elkaar in het middenveld en Bundu op de flank, maar dat maakte het team niet dominanter. De Brusselaars rekenden dan maar op alternatieve manieren om raak te treffen. Bij een eerste corner na vijf minuten lukte dat al. De bal kwam in de voeten van Peter Zulj en doelman Jakubech loste zijn schot. Nmecha was er als de kippen bij om de 0-1 binnen te duwen. Voor de spits was het zijn eerste veldgoal in clubverband sinds 19 april
2019, toen hij was uitgeleend aan Preston North End. Eindelijk, al ging de thuiskeeper ook stevig in de fout.
Diezelfde onzekere indruk gaf Jakubech bij een van de zeldzame counters van Anderlecht. Percy Tau mocht oprukken en knallen. Oké het was een goed schot met
119 km/u, maar de Slovaak had geen enkele reactie in huis. Dat had toch gemogen. RSCA toonde zich dus superefficiënt, KVK te laks.
De wedstrijd ontwikkelde zich zoals dat de jongste tijd wel vaker gaat. Paars-wit klom op voorsprong, maar had ook elk moment een goal kunnen incasseren. Na de pauze moest KV Kortrijk tonen dat de opsmuk, het laagje schmink, niet voor niets was en dat het nog wat sexy’er kon zijn. Het probeerde nog wel via Mboyo, maar miste het thuispubliek. In de tribune was het jammer genoeg The Sound of Silence.
Anderlecht: 20 goals
Wat restte was de vraag of Anderlecht het dit keer zou uitzingen tot de laatste minuut. Of ze niet zouden begeven zoals dit seizoen al vier keer eerder gebeurde. Vanaf de 80ste minuut begint normaal Kompany-time en dan wordt het meestal tricky. Dan vallen de tegengoals. Gelukkig was de klus in West-Vlaanderen toen al geklaard. Toegegeven, het was soms pompen of verzuipen, maar bij een goeie tegenaanval hobbelde een bal voor de voeten van Nmecha en die nam met zijn tweede goal alle twijfels weg: 0-3. RSCA zit dit seizoen nu toch al aan 20 treffers. Dat Kortrijk nog een (onterechte) penalty scoorde via Mboyo veranderde dit keer niets meer.
Natuurlijk moet het spel nog een pak beter, maar dit resultaat zal toch wat moed geven voor de volgende weken wanneer er confrontaties wachten met Antwerp, Gent, Beerschot en Standard. Als Anderlecht zijn prestaties vanaf nu echt langer kan volhouden, kan iedereen tevreden gestemd worden. Daar valt op te trainen.