ZWANGERE GUY

★★★★è

Met BrutXXL baart Zwangere Guy zijn derde worp in twee jaar. Maar uitverteld is hij bijlange niet. Het nieuwe kind zomaar een bonusplaat noemen, is het oneer aandoen. Zwangere Guy rolt acht nieuwe tracks uit en kleeft ze niet achter, maar vóór de pletwals van Brutaal. Alsof ie zegt: koop de nieuwe plaat, en krijg de ouwe gratis. De kerstsolden vallen vroeg dit jaar. Zijn saus voor BrutXXL haalt Guy uit dezelfde verdoemput als vele collega’s dezer dagen: de pandemie. De duivel bij naam noemen gebeurt nergens, maar Covid waait door zowat iedere song. De kopstoot Kutjaar al zeker. Wat Wie is Guy? en Brutaal al leerden, wordt bevestigd: colère zit Guy als gegoten. Om het hangende verwijt te counteren dat verder breien op Brutaal lui lijkt, haalt Van Oudheusden er een wit – of liever: grijs – konijn bij. Acteur en meestermijmeraar Josse De Pauw schuift aan als in de songs en dient als een toekomstige versie-op-leeftijd van Zwangere Guy. De nestor die zijn jonge zelf toespreekt, hem wijst op oude fouten en nieuwe lessen: het pákt en grijpt nekvellen. Doodeerlijke introspectie. Ziedaar de grote kracht van Vanzelfsprekend haalt Zwangere Guy er nog copains bij op de nieuwe tracks. Jazz Brak, Freddie Konings en Chuki Beats spuwen extra gif, cafévriend Jan Paternoster van Black Box Revelation zalft met bloedmooie blues. Guy zelve rijmt en roept als vanouds. Met het botte mes tussen de kiezen in en zachtaardig maar bits in Hoe langer hij fulmineert, hoe wijzer hij lijkt te worden. Zeiden we al dat je de elf songs van er in onverminderde glorie gewoon bijkrijgt? Van een deal gesproken. Rot op. Extra large is altijd beter.