Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Heel veel studenten zitten erdoor”
Kempense Kaat Pelkmans (20) kaart impact tweede lockdown bij studenten aan
“Het is de schuld van de jeugd? Nee: ik zit binnen, al studerend opgesloten binnen vier muren. Met geen greintje uitzicht op wat er gaat komen.” Dat zegt studente Kaat Pelkmans (20), die in een open brief aankaart dat de tweede lockdown bij veel studenten hard binnenkomt. Ook de Vlaamse Vereniging van Studenten krijgt daarover veel signalen binnen. “We mogen ze niet aan hun lot overlaten.”
“Vorige keer hadden we nog een zomer om naar uit te kijken. Toen hadden we hoop: als we nu ons best doen, hebben we een leuke zomer. Een moment waarop we niet meer acht uur per dag achter de laptop zouden moeten zitten. Nu is dat perspectief er niet. In de kerstvakantie wordt het blokken, in januari zijn het examens.”
Kaat Pelkmans uit Weelde in de Antwerpse Kempen verwoordt het gevoel dat ze bij veel van haar medestudenten terugziet. “Ik zie van heel dichtbij dat mensen eronderdoor aan het gaan zijn”, zegt ze. En daarom kroop ze in haar pen om een alarmkreet de wereld in te sturen: “Het gaat niet meer. Ook ik heb vooral nood aan rust. Aan één dag geen verplichtingen, één dag geen overrompelingen. Mijn dagen zitten vol, mijn moed is op.”
Kaat Pelkmans
Studente
Eerste crisismoment
Ze staat daar niet alleen mee, zegt de Vlaamse Vereniging van Studenten. “We krijgen heel veel signalen”, zegt bestuurder Dylan Couck. “Tijdens de eerste lockdown was de technische kant van het afstandsonderwijs de grootste bezorgdheid, maar nu is dat het mentale welzijn. Binnen zitten, een gebrek aan sociale contacten, weinig perspectief: het is voor veel studenten het eerste grote crisismoment in hun leven. Dan heb je weinig aan vergelijkingen over hoe moeilijk het vroeger was.”
Ongenuanceerd
Extra veel pijn doet de kritiek op de feestjes van de voorbije weken. Zo waren er de beelden van de Oude Markt in Leuven en de
Overpoort in Gent. “Er zijn er die zich niet aan de maatregelen hielden, maar er zijn 250.000 studenten. Die ongenuanceerde vingerwijzingen komen heel hard binnen”, zegt Dylan Couck.
Ook een slachtoffer
Kaat Pelkmans: “Velen hebben het gevoel dat ze vergeten worden. Het gaat alleen maar over de studenten als het gaat over die feestjes. Het doet pijn dat we daar met z’n allen over één kam geschoren worden, want in mijn omgeving zie ik dat iedereen wél keihard zijn best deed. Heel de maatschappij ziet ons als de schuldige, maar wij zijn ook een slachtoffer van de lockdown.”
En dan is er nog de angst dat hun diploma minder waard zal zijn. “Vooral in de studierichtingen waar veel practica in het labo bijhoren, is er die angst”, zegt Kaat. “Zelf zit ik in mijn laatste jaar.
Omdat het tweede semester vooral uit stages bestaat, heb ik mijn laatste les met medestudenten waarschijnlijk al achter de rug.”
Een oplossing? Een beetje meer erkenning. “Vraag gewoon eens hoe het gaat en doe niet alsof we niet bestaan”, zegt Kaat. Ook de Vlaamse Vereniging van Studenten vraagt daarom. “De erkenning dat dit een moeilijke periode is, dat zou al veel verschil maken.”
“De maatschappij ziet ons als de schuldige, maar wij zijn ook een slachtoffer van de lockdown.”