Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Opmars naar linkerkolom lijkt ingezet
Verhoogde efficiëntie, verscherpte concurrentie en stijgende vormcurve geven hoop
Of het nu een handvol gemiste kansen, enkele tegengoals in geschenkverpakking of een domme uitsluiting was, altijd zat er wel een kogel in het pistool waarmee Malinwa zichzelf dit seizoen in de voet schoot. Voor vriend en vijand is het een raadsel waarom KV - met slechts 9 op 33 - in de staart van het klassement bengelt. En hoewel zeker nog niet alle pijnpunten van de baan zijn - vrijdag ging Kaboré tweemaal pijnlijk in de fout - zijn er na de 2 op 6 tegen Club Brugge en Charleroi hoopgevende signalen dat het seizoen van KV Mechelen vanaf nu alleen maar crescendo kan gaan.
Gebrek aan efficiëntie (deels) verholpen
Oké, de Mechelse efficiëntie kan nog een pak beter, maar de tijd dat elk vijandig doel leek te zijn dichtgetimmerd, lijkt van de baan. Zoals coach Wouter Vrancken al meermaals terecht stelde, was het creëren van kansen dit seizoen nooit echt een probleem. Alleen tegen Oostende was het armoe troef, al ging de monumentale misser van Vranckx toen wel de wereld rond. Waar Malinwa tijdens de eerste negen speeldagen gemiddeld 1,1 doelpunt per wedstrijd maakte en het daarvoor vaak een half dozijn kansen nodig had, stijgt de ratio doelpunten versus kansen. Mignolet mocht zich een dikke week geleden nog gelukkig prijzen dat hij zich slechts twee keer moest omdraaien tegen KV, terwijl het al meer dan een jaar geleden was dat Charleroi nog eens drie tegentreffers incasseerde (0-3 tegen STVV op 21 september 2019).
“Charleroi slikte vóór deze match nog maar zeven goals, vandaag maakten wij er drie”, merkte Vrancken op. Bovendien wrongen Storm, De Camargo en vooral Defour nog dotten van kansen de nek om. Maar de stelling dat KV absoluut de nul moet houden om te kunnen winnen, lijkt van de baan.”
Of om te besluiten met de woorden van De Camargo: “We scoren drie keer tegen de leider. Wat kunnen we meer doen?”
Geen enkele speler is nog ‘incontournable’ Peyre, Bushiri, Engvall, Schoofs,
Bijker, Vranckx... Ruim een halve ploeg die tot voor kort niet weg te denken was van het wedstrijdblad van Vrancken ontbrak vrijdag. Covid-19 (in het geval van Peyre, Bushiri, Vranckx en enigszins ook Schoofs, die door een trainingsachterstand tegen Club Brugge op de bank startte), een blessure (Engvall) en een zoveelste povere prestatie (Bijker) noopten Vrancken tot reflectie en aanpassingen. Maar de vervangers doen het uitstekend en niemand lijkt nog Het duo Vanlerberghe - Voet stáát er, al verdient Peyre - tot voor zijn positieve coronatest oerdegelijk zeker nog krediet. Het uitvallen van Engvall wordt opgevangen door Mrabti, die tegen Club Brugge en Charleroi zijn ploegmaats enkele panklare kansen voorschotelde. Walsh en Defour pompen met respectievelijk 126 en 233 duels in de Jupiler Pro League dan weer flink wat
incontournable. ervaring in het team. Vooral Defour zorgt voor een luxeprobleem op het middenveld. Want wat als ook Aster Vranckx straks weer inzetbaar is?
Stijgende vormcurve bij dragende spelers
Een derde vaststelling is de stijgende vormcurve bij enkele spelers van wie verwacht wordt dat ze de ploeg naar een hoger niveau tillen. Eerst en vooral zien we de afgelopen weken opnieuw een betere Joachim Van Damme. De Waaslander slaagde er lange tijd niet in zijn niveau omhoog te stuwen, laat staan dat van de ploeg. Vooral in de tweede helft tegen Club Brugge zagen we opnieuw flarden van de beste Van Damme.
Ook Nikola Storm herpakte zich. Na vier basisplaatsen waarin hij vergeefs naar die ene referentiematch voor zijn vertrouwen zocht, verdween hij voor vijf duels naar de bank. Tegen Club Brugge ontplofte hij. “Ik zie opnieuw de Storm die ik wil zien”, zei Vrancken al over zijn linksbuiten. Verder valt ook het belang van Igor de Camargo de jongste twee duels niet te ontkennen, al blijft de opvallendste wedergeboorte misschien wel die van Geoffry Hairemans. Tegen ‘zijn’ Antwerp bewees hij in een moeilijk duel al dat hij een rol van betekenis kan spelen voor dit Malinwa, maar het was tegen Club Brugge en vooral vrijdag tegen Charleroi dat hij met een goal en een assist hoge ogen gooide. “Conditioneel ben ik momenteel heel sterk. Ik kan blijven gaan en ben steeds fris als ik aan de bal ben. Dat is een opvallende verdienste. Hopelijk kan ik deze lijn doortrekken.”
Als KV Mechelen nu ook nog de individuele slippertjes uit zijn spel kan bannen, is de weg naar de linkerkolom definitief ingezet.