Martinez in spreidstand

Weet u het nog? Vorige maand, België Ivoorkust. Wat was de uitslag? En wie scoorde? We zullen je helpen. Het werd 11 en voor de Belgen scoorde Batshuayi. Zeker weten dat de meesten onder jullie diep moesten nadenken of het zelfs niet meer wisten.

Ga de schuld daarvoor vooral niet bij jezelf zoeken. Er is niets mis met je geheugen. Het is met de opeenstapeling van wedstrijden sowieso al moeilijk om door het bos nog de bomen te zien. Bovendien was het een onbeduidende oefenwedstrijd. Het vriendschappelijk duel van morgen tegen Zwitserland gaat dezelfde kant uit. Een Bploeg met enkele debutanten zoals Lukebakio en De Ketelaere en veel wissels omdat het resultaat bijzaak is. Van revanche voor de 52nederlaag van de Duivels in Luzern twee jaar geleden zal er nauwelijks sprake zijn. Hooguit Boyata en Chadli zullen van de verliezende Duivels van toen nog mogen meedoen tegen Zwitserland, dat ook een ersatzteam de wei zal insturen. Zo goed als uitgeschakeld voor de eindronde van de Nations League zijn voor de Zwitsers de thuiswedstrijden tegen Spanje en Oekraïne belangrijker om degradatie naar de Bcategorie te vermijden. Roberto Martinez staat in een spreidstand. De bondscoach weet heel goed dat de spelers overbelast dreigen te raken. In het verleden toonde hij zich al een fervent tegenstander van dergelijke oefenduels. Omdat de UEFA wegens contractuele overeenkomsten de nationale voetbalbonden verplicht om onbeduidende oefenwedstrijden zoals tegen Ivoorkust en morgen Zwitserland te spelen, roept de bondscoach dan maar een volledig Bteam op. Jongens die van bubbel naar bubbel worden gesleurd.

Natuurlijk neemt Martinez zo’n wedstrijden ernstig. Zeker naar buiten uit. Het tegendeel zou niet goed overkomen bij de UEFA. Bovendien is het duel tegen Zwitserland ocharme de zevende wedstrijd die Martinez in 2020 zal coachen. Met het fikse contract dat hij heeft afgedwongen, zou het hem evenzeer op kritiek komen te staan als hij een oefenmatch niet ernstig zou nemen.

Het is moeilijk te begrijpen hoe verwoed de UEFA de tak aan het afzagen is waarop hij zit. De clubs zijn furieus over deze interlandbreak die in volle coronacrisis spelers in nieuwe bubbels kriskras door Europa doen vliegen. De clubs betalen die spelers wel. De stroming die vindt dat niet langer de nationale voetbalbonden maar wel de (grote) clubs de richting in het Europese voetbal moeten aangeven, heeft er weer wat argumenten bij.