De wereld is het zowat eens

In augustus 1974, toen Watergate in volle hevigheid woedde, dacht Richard Nixon er nog niet aan op te stappen. Pas na een bezoek van de Republikeinse fractieleiders in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat hield hij wat er nog restte van de eer aan zichzelf.

De Republikeinse toppers zetten nog geen druk op de president. Ze vinden dat hij de tijd moet krijgen om het verlies toe te geven, iets wat de 44 voorgangers van Trump zonder veel uitstel deden. Druppelsgewijs komen er Republikeinse felicitaties voor Biden, zoals van ex-president Bush en Obamauitdager Mitt Romney. De grote meerderheid zwijgt. Enkele toppers zoals Ted Cruz, semitoppers als Kristi Noem en oudgedienden als Newt Gingrich gaan mee in het verhaal van de president. Zijn ferventste verdediger is slippendrager senator Lindsey Graham.

Het moet pijnlijk geweest zijn voor Trump dat zelfs premier Netanyahu niet aarzelde om Biden te feliciteren “als vriend van Israël”. Zelfs de buddy van Trump, de Hongaarse premier Viktor Orban, feliciteerde uiteindelijk met lange tanden de nieuw verkozen president. De Sloveense premier Janez Jansa is zowat de enige die nog openlijk meegaat in het verspreiden van fraudegeruchten. Net als Jair Bolsonaro, de Trump van Brazilië. Van wie we nog niets gehoord hebben, zijn Poetin, Xi Jinping en dikke vriend Kim Jong-un. Maar de Noord-Koreaanse dictator zweeg ook in 2016.