Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik hoop dat mijn brieven deugd doen in Immaculata”
Jef Deca (79) schrijft dagelijks brieven naar ex-collega’s en vrienden in woonzorgcentrum
Vrienden uit het woonzorgcentrum Immaculata, ex-collega’s van het Heilig Pius X-instituut tot zelfs de trainers van KV Mechelen, allemaal ontvangen ze handgeschreven brieven van Edegemnaar Jef Deca. “Zeker in tijden van corona doet het me deugd om anderen een goed gevoel te geven”, geeft hij aan.
Jef - eigenlijk heet hij Jos, maar sinds zijn kinderjaren spreekt iedereen hem aan als Jef - begon enkele jaren geleden met het schrijven van de brieven. “Een vriend van mij verbleef in woonzorgcentrum Sint-Bavo van Wilrijk. Op een dag zei hij me: ‘Jef, God heeft me verlaten. Ik kan niet meer lezen of schrijven.’ Ik zat naast zijn dochter en vertelde hem dat God me influisterde dat ik hem iedere week zou schrijven en dat zijn dochter de brief zou voorlezen. Dit heb ik gedaan tot aan zijn overlijden een vijftal jaar geleden. Mijn laatste brief aan hem las ik voor tijdens zijn uitvaartplechtigheid”, zegt Jef.
Sindsdien stopte hij niet meer met schrijven. “Hier gaat bijna geen dag voorbij zonder dat er een brief op de post gaat. Ik lees de brieven eerst nog eens voor aan mijn vrouw en als zij ze goed vindt, stuur ik ze op.”
“Met de hand is persoonlijker”
De meeste brieven gaan nu naar het Edegemse woonzorgcentrum Immaculata. “Ik ben betrokken bij de werking van de parochie Heilige Familie aan Elsdonk. Vroeger hadden we er met de vrijwilligers na de ochtendmis een koffiekransje om bij te praten. Door corona gaat dit uiteraard niet en verschillende mensen van dit groepje wonen ondertussen in Immaculata. Iedere week schrijf ik hen, een vijftiental personen, een brief. Het is één brief die ik kopieer en ze bezorg, soms via hun kinderen. Een brief met de hand schrijven vind ik veel persoonlijker. Ik zou zeggen: ‘Leve de handgeschreven brief’, zoals iemand me onlangs op een bedankkaartje voor de brieven schreef.”
Voor Jef hoeft niemand hem terug te schrijven. “Ik doe dit graag voor mijn afgezonderde vrienden
Jef Deca “Ik hoop dat mijn verhaal mensen aanzet om ook te schrijven naar anderen, zoals rusthuisbewoners.”
in het rusthuis. Ik wil hen een goed gevoel brengen, want ik schrijf hen over positieve zaken. De onderwerpen zijn heel uiteenlopend, bijvoorbeeld over de terugkeer naar school op 1 september, over de zon of stukken poëzie. Ik hoop dat het ze deugd doet.”
KV Mechelen
Dat doen de brieven zeker, zoals dorpsgenoot Erik Verresen aangeeft. “Mijn moeder verblijft bij Immaculata en zij krijgt sinds verschillende maanden iedere week zijn brief. Ze leest de brieven soms driemaal per dag op haar tempo. Momenteel heeft ze zelf corona en het biedt haar echt veel steun.”
Maar het zijn niet alleen de rusthuisbewoners die brieven ontvangen. “Ik ben 35 jaar studiemeester/opvoeder bij Pius X geweest. Voormalige collega’s schrijf ik geregeld, net als de trainer van KV Mechelen, waarvoor ik supporter. Na iedere wedstrijd stuur ik hen een brief. Nu is dit Wouter Vrancken, maar een van de vorige trainers, Peter Maes, liet me weten dat hij al mijn brieven las. Iedere dag ben ik ermee bezig. Ik sta soms ’s nachts op om iets te noteren wanneer een mooie zin of onderwerp me te binnen schiet. Ik hoop dat mijn verhaal mensen aanzet om ook te schrijven naar anderen, zoals rusthuisbewoners”, besluit Jef.