Balie zkt. baas

Elke week gunt misdaadjournalist Joris van der Aa u een blik in de Antwerpse onderwereld.

Nooit gedacht dat we het in deze kolommen ooit zouden hebben over de gelijkenissen tussen de voetbalwereld en de Antwerpse advocatuur. Zowel in de advocatuur als in het voetbal wemelt het van de (mannelijke) prima donna’s, herkenbaar aan het overmatig gebruik van brillantine, tattoos en verwijfde handtasjes. Maar daar gaat het even niet over.

Zoals voetbalclub Racing Genk al na anderhalve maand afscheid moest nemen van coach Jess Thorup, zo moet de Balie van Antwerpen alweer op zoek naar een nieuwe stafhouder. De Kempense advocaat-politicus Tom Hens werd onlangs door zijn confraters verkozen tot stafhouder in de provincie Antwerpen, maar vorige week nam hij plots ontslag. Om persoonlijke redenen, zoals men dat noemt als men de roddels en speculaties op gang wil brengen. De verklaring die wij het vaakst te horen krijgen, is dat Hens tijdens de verkiezingsstrijd om het stafhouderschap is opgebrand als een komeet. En toen het mandaat binnen was, had hij er eigenlijk al niet meer zo’n zin in. Volgens sommigen vroeg hij Trump-gewijs om een hertelling van de stemmen, in de hoop dat hij tóch niet verkozen zou blijken. Of die versie strookt met de werkelijkheid, durven we u niet verzekeren. Ze werd ons ingefluisterd door advocaten, capice?

Volgen anderen is Hens dan weer gillend terug naar Vosselaar gerend na het zien van de tweede aflevering van het Vier-programma Justice For All. De gebroeders Souidi met veel bravoure geld zien inzamelen voor het Kinderkankerfonds, intussen lurkend aan een carcinogene Cohiba: zelfs voor een gezonde Kempenzoon is dat wat veel van het goede. En tot overmaat van ramp ontstond er aan de Bolivarplaats een protestbeweging van vrouwelijke advocaten die vonden dat Justice For All vrouwonvriendelijk was. Te veel testosteron, te weinig oestrogeen in toga.

De Balie moet dus op zoek naar een nieuwe baas, en dus moeten er nieuwe verkiezingen komen. Zoals u weet zijn wij onvoorwaardelijk fan van Omar Souidi. Deze schrijver-acteur vertolkt de rol van Omar Souidi met zoveel inleving dat je bijna zou geloven dat hij écht advocaat is. Dat de jongste der Souidi’s overweegt om zich kandidaat te stellen voor het ambt van stafhouder, kunnen wij alleen maar toejuichen. Zijn campagnevoorstellen klinken alvast veelbelovend: whisky en sigaren in de refter van het justitiepaleis, een paleisverbod voor advocaten die zonder stropdas komen werken en het dagelijks livestreamen van alle Souidi-dossiers in de politierechtbank. Zijn ideetje om de klassieke witte bef te vervangen door een roze exemplaar, is misschien een beetje gedurfd, maar alles went.