Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Corona is nu echt een geluk bij een ongeluk”
Operatie aan de knie houdt Seppe Smits negen maanden aan de kant
Voor Seppe Smits is het seizoen al afgelopen nog voor het begonnen was. Op training liep de Antwerpse snowboarder een zware beenblessure op, die hem liefst negen maanden aan de kant zal houden. In de zomer hoopt Smits er opnieuw te staan voor wedstrijden op het zuidelijk halfrond.
Vorige week keek Seppe Smits nog reikhalzend uit naar het nieuwe seizoen, maar ondertussen revalideert hij thuis na een operatie aan de knie.
“Eigenlijk was het een dom ongeluk, want er was absoluut geen sprake van een superzware impact”, vertelt Smits. “Tijdens een oefening op training voelde ik dat mijn landing niet goed zou komen. Ik probeerde er nog het beste van te maken, maar kwam bij de landing met een gestrekt been neer. Ik had niet meteen door dat het om een zware blessure ging, al had ik wel iets voelen knappen. Mijn knie zwol meteen erg op en ik heb dan ook niet geprobeerd om verder te doen.”
Een juiste beslissing, want de opgelopen blessure bleek uiteindelijk behoorlijk ernstig te zijn. “Ik wachtte op de medische staf en even later werd ik met de helikopter naar het ziekenhuis gebracht. Vanuit het Oostenrijkse ziekenhuis werden de beelden doorgestuurd naar dokter Johan Bellemans (al jarenlang de arts van de Belgische olympische ploeg, nvdr.), die mij drie jaar geleden aan mijn andere knie had geopereerd. Hij liet weten dat ik zo snel mogelijk naar België moest komen. Dinsdag werd ik gerepatrieerd en woensdag al ging ik onder het mes in het Ziekenhuis Oost-Limburg. Dokter Bellemans was tevreden over de operatie en blijkbaar was er ook geen bijkomende schade. Ik had wel een complexe breuk aan het tibiaplateau (het dragend gedeelte van het scheenbeen, nvdr.), dat ook verzakt was.”
Actief blijven
Smits mag zijn been nu twaalf weken niet belasten. “Ik loop dus op krukken, maar probeer mijn beenspieren wel actief te houden. Om geen al te grote achterstand op te lopen, probeer ik zo veel mogelijk actief te blijven. Gelukkig heb ik een arsenaal aan oefeningen om toch ietwat te trainen. Ik was supergoed op dreef op training en dan is dit natuurlijk balen. Het is jammer dat het net bij de start van de winter gebeurde, maar het is toch ook niet de slechtste timing. Door de coronapandemie was het sowieso een onzeker jaar. Eigenlijk is het virus dus voor één keer echt een geluk bij een ongeluk. Tegen de zomer hoop ik er opnieuw te staan om in juli en augustus naar het zuidelijk halfrond af te zakken voor wedstrijden. Ook dokter Bellemans vindt dat een realistisch doel, ik focus me dus op die timing.”