Een geschenk voor Antwerpen

Een lichtpuntje in deze donkere coronatijden, zo noemt de winkelstraatmanager van de Meir het nieuws over de verkoop van de Boerentoren. En dat is niets overdreven. Dat een van de meest iconische gebouwen van de stad na twee jaar leegstand een nieuwe bestemming krijgt, is fijn om te horen. Maar dat de Antwerpenaren hun toren ook zullen kunnen bezoeken en er zullen genieten van film, kunst en cultuur, van het prachtige uitzicht op de bovenste verdiepingen en van lekker eten en drinken, dat is in deze sombere tijden écht iets om je over te verheugen. De Boerentoren is weer van de Antwerpenaar. Zo voelt het. En zo is het. We hebben gisteren in Antwerpen en de wijde omgeving niemand gevonden die niet blij is met de plannen van de nieuwe eigenaar.

Dat is dus de flamboyante bedrijfsleider, mecenas en kunstliefhebber Fernand Huts. Hij wil de eerste Antwerpse wolkenkrabber omvormen tot een echte ‘cultuurtoren’. Als hij zijn dromen waar kan maken, wordt het monument, na zijn triest verhaal van asbest en leegstand, weer een gebouw om trots op te zijn. Ook opmerkelijk is dat de verkoop vlot gesloten is, wat in Antwerpen niet evident is. Vaak ontstaat rond grote bouwprojecten een hoop controverse, maar in dit dossier hebben alle betrokkenen voorbeeldig en discreet samengewerkt.

Hoe pijnlijk zou het ook niet zijn als uitgerekend dit monument zou verloederen omdat er ruzie wordt gemaakt over zijn bestemming. De Boerentoren hoort immers bij de stad als boter bij de vis. Het is best merkwaardig dat een levendige havenstad als Antwerpen die in ijltempo wordt volgebouwd, nog altijd een skyline heeft die bepaald wordt door een sierlijke kathedraaltoren uit de zestiende eeuw en een stoere wolkenkrabber uit het interbellum. In die bijna honderd jaar dat de Boerentoren bestaat, heeft geen enkel gebouw zich ertussen kunnen wringen, is er niets veranderd aan het evenwicht tussen die twee torens, de ene “plomp verloren hoekig”, de andere “een broderie van steen”, zoals Tom Lanoye schreef. Er wacht beide nu een mooie toekomst.

Naast de bijna gerestaureerde kathedraal, het verbouwde stadhuis dat volgend jaar ook voor publiek toegankelijk wordt en over enkele jaren het vernieuwde Koninklijk Museum op het Zuid wordt de Boerentoren een nieuw landmark. Zo wordt Antwerpen meer dan ooit een baken van cultuur, kunst en geschiedenis. Jarenlang stond een groot deel van het cultureel erfgoed van de stad in de steigers. Nu kunnen we beginnen dromen van ‘Antwerpen uit de steigers’.