“Ik vraag me echt af waarom we het risico zouden nemen?”

Matthias Keuppens (28) Inspecteur bij Zaventemse politie en verdediger bij vierdeprovincialer Blaasveld

Matthias Keuppens werkt als inspecteur bij de lokale politie van Zaventem, waar hij op de dienst interventie actief is. Coronaboetes uitschrijven is dus helaas een prominente taak die er sinds dit voorjaar is bijgekomen. “Tijdens de nachtshifts bestaat ons werk voor 70% uit het controleren van mensen die tussen middernacht en vijf uur ’s ochtends op de baan zijn.”

Op het voetbalveld speelt Keuppens in de defensie bij vierdeprovincialer Blaasveld, een deelgemeente van Willebroek. “Het liefst van al zou ik in januari willen herbeginnen, maar ik vrees dat die termijn onhaalbaar is. En wat is de meerwaarde om dat risico te nemen, vraag ik me dan af? Dit seizoen is toch al verloren.” Bij Blaasveld kregen Keuppens en zijn ploegmaats de voorbije maanden vier grote kleedkamers ter beschikking. “Maar dat was niet overal het geval”, benadrukt hij, zonder clubs bij naam te noemen. “Een keer schrokken we echt, toen we met zestien spelers in twee veel te kleine cabines moesten kruipen. Daar kwam dan nog een trainer, een afgevaardigde en een kinesist bij… Bepaalde regels waren ook voor interpretatie vatbaar. Supporters langs de zijlijn moesten mondmaskers dragen, maar die regel werd niet overal nauwgezet opgevolgd.”

Toch zal Keuppens in dergelijk scenario niet als agent optreden. “Als ik dat zou doen, stopt het natuurlijk nooit. Ik moet ergens de lijn trekken. Voetbal is in de eerste plaats ontspanning, ook voor mij. Ik stel me wel vragen bij andermans gedrag. Maar ik zal dan eerder zelf de nodige regels respecteren en erop toezien dat ook mijn ploegmakkers de maatregelen volgen. Vreemd toch dat je, wanneer je er tóch iets over zegt, de boeman bent. Terwijl je dat echt wel met een reden doet.”

Verwacht Keuppens dat de bevolking na de tweede golf haar lesje heeft geleerd? “Ik hoop het. Al zit het in onze natuur om wat losser te worden van zodra het virus minder aanwezig is. Ook in de Brusselse rand, mijn werkregio, treedt men de regels nog geregeld met de voeten, door samenscholingen of feestjes. Zolang dat gebeurt, krijgen we de pandemie moeilijk onder controle en kunnen we dus niet van een echte, nieuwe start in het amateurvoetbal spreken.”

“Ik vrees dat herbeginnen in januari onhaalbaar is. Wat is trouwens de meerwaarde? Het seizoen is toch al verloren.”