Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Meer dan 10.000 crisisvrijwilligers helpen een handje in woonzorgcentra
Meer dan 10.000 crisisvrijwilligers springen bij in woonzorgcentra
Rode Kruis-Vlaanderen bracht de afgelopen weken 10.398 mensen op de been die zich af en toe inzetten als crisisvrijwilliger in een van de woonzorgcentra in hun buurt. In Sint-Lenaartshof in Brecht assisteert Beth Berckvens (29) uit Beerse de verzorgenden een keer per week onder meer met het uitdelen van de maaltijden. “Er is ook tijd voor een babbeltje. Dat is fijn voor de bewoners én voor mij.”
Tijdens de eerste coronagolf zette Rode Kruis-Vlaanderen al crisisvrijwilligers in om in zorginstellingen het personeel te ondersteunen met allerhande logistieke taken. Toen registreerden zesduizend Vlamingen zich. Tijdens de lockdown werden de vaste vrijwilligers in rusthuizen vaak geweerd, maar die extra hulp was wel welkom.
“In maart zijn er meerdere initiatieven gelanceerd en wij hebben toen overal op ingetekend. Al zijn bij ons ook de meeste vaste vrijwilligers blijven komen. Zo hadden de bewoners die hun familie moesten missen toch nog enkele vertrouwde gezichten en bleven ze op de hoogte van de verhalen uit de buurt”, zegt Luc Griep, directeur van woonzorgcentrum Sint-Lenaartshof in Brecht, waar 83 ouderen wonen. Hier bleef het van maart tot midden september coronavrij. Maar toen testten één medewerker en dertien bewoners wel positief. Vijf mensen overleden, niet allemaal aan de gevolgen corona.
Grote hulp
“Zo’n uitbraak zorgt bij het personeel toch even voor paniek, meer zorgtaken en veel stress”, zegt hoofdverpleegkundige Samantha Blenkens. “Men spreekt voortdurend over ‘meer ademruimte voor de ziekenhuizen’. Maar ook wij kunnen die zeker gebruiken. De crisisvrijwilligers zijn nu een grote hulp.”
Sinds half oktober, in de tweede coronagolf, zet Rode Kruis-Vlaanderen opnieuw crisisvrijwilligers in de woonzorgcentra in, met een handig platform waarop rusthuizen en kandidaat-vrijwilligers elkaar kunnen ‘ontmoeten’. Daar tekenden in een paar weken 10.398 mensen op in.
“Vrijwilligers geven zelf aan waar ze in hun buurt kunnen helpen en wanneer ze precies beschikbaar zijn. Even tijd hebben kan al genoeg zijn, soms zijn enkele uren al voldoende om een zorginstelling tijdelijk uit de nood te helpen”, zegt Ine Tassignon van Rode Kruis-Vlaanderen. “Wij zien dit platform ook als een opstap naar het vrijwilligerswerk van de toekomst. Weinig mensen engageren zich nog, zoals vroeger, voor één project een leven lang. Maar er zijn wel nog veel mensen bereid om te helpen, zij het dan op momenten dat het hen uitkomt.”
Dankbaar werk Beth Berckvens (29) uit Beerse is een van hen. Zij was donderdagmiddag voor de tweede keer op
post in Sint-Lenaartshof om de verzorgenden te helpen met het opdienen en afruimen van het middagmaal. Dat eten de bewoners samen, op ruimere afstand van elkaar dan voor corona. Wanneer ze de borden afruimt, vraagt ze aan de mensen of het lekker was. “Ik doe dat gewoon spontaan. Iets van sociale interactie, dat maakt het voor de bewoners én voor mij leuker”, zegt Beth. Zij zag de oproep naar crisisvrijwilligers op Facebook passeren en ze stelde haar meteen kandidaat. “Ik voelde mij in zekere zin wel geroepen, ja. De moeilijkheden in de rusthuizen
Beth Berckvens
Crisisvrijwilliger
“Ik kon het personeel en de bewoners meteen helpen. Het voelde goed. Er is altijd wel iets te doen.”
Samantha Blenkens
Hoofdverpleegkundige
“Men spreekt voortdurend over ‘meer ademruimte voor de ziekenhuizen’. Maar ook wij kunnen die zeker gebruiken. De crisisvrijwilligers zijn nu een grote hulp.”
tijdens de eerste golf waren bij mij blijven hangen. Ik wilde, nu ik tijd heb, helpen waar kon.”
Beth komt uit de sociale sector, ze werkt met mensen met een mentale beperking. “In een rusthuis heb ik geen ervaring, dus ik ben een eerste keer gekomen met het idee: eens proberen. Maar het voelde meteen goed. Ik kon het personeel en de bewoners echt meteen helpen. De mensen van hun kamer naar de refter brengen, hun eten rondbrengen, een babbeltje slaan … Er is altijd wel iets te doen. En het werk is dankbaar.”
Oudste vrijwilliger 77 jaar
Directeur Luc Griep is tevreden met de extra hulp. “In de eerste golf hadden we op elk maaltijdmoment en op de drie verdiepingen een crisisvrijwilliger die de mensen bijstond. Nu in de tweede golf zijn er meer mensen weer aan het werk. Het aanbod wisselt van dag tot dag. Wat treft, is dat het allemaal nieuwe gezichten zijn uit de brede omgeving, uit verschillende sectoren. Zowel jong als oud voelt zich geroepen. Onze oudste vrijwilligster is 77 jaar.”
“Menselijk contact is belangrijk”, zegt Griep nog. “Daarom sluiten wij hier geen kinderen uit en mag ieder kind moeder of vader komen bezoeken, met de nodige afstand, met mondmasker en alleen in de brasserie, niet op de kamer. Voor ons is het een bewuste keuze om onze bewoners zo dicht mogelijk bij de maatschappij te houden.”
Kandidaat-crisisvrijwilligers kunnen zich registeren op www.rodekruis.be/ crisisvrijwilliger en krijgen daar te zien welke zorginstellingen binnen een straal van dertig kilometer rond hun woonplaats hulp nodig hebben.