“Ik ben zelf ook verrast dat het zo snel gaat”

Flair, vista, duelkracht én scorend vermogen: 19-jarige Malinees ontpopt zich in geen tijd tot sterkhouder op het middenveld

Zijn goede vriend Krépin Diatta dacht dat hij naar Club Brugge zou komen, maar het werd Beerschot. Als we hem vragen of het terecht is dat hij gezien wordt als een van de grootste talenten van de Belgische competitie, klinkt het stil en verlegen “ja”. Ismaila Coulibaly is nog maar 19 jaar, maar de Malinees uit een gezin van negen ontpopt zich op het Kiel sneller dan verwacht tot sterkhouder. “Ze hebben me hier meteen op mijn gemak gesteld.”

Hij wist wel dat het speciaal was, die zege tegen Anderlecht van zondag. “Voordat ik prof was, kende ik Anderlecht al als grootste club van België”, vertelt Coulibaly ons in de persruimte van het Olympisch Stadion. Zo beresterk hij speelt, zo verlegen en jong oogt hij plots als hij voor je zit, duidelijk nog niet helemaal op zijn gemak met de complimenten aan zijn adres. “Vincent Kompany was iemand die ik alleen nog maar op televisie had gezien. Voor de match heb ik toch eens gekeken of ik hem niet zag in de dug-out.”

Veel complimenten gekregen na jouw doelpunt?

“Ik heb toch veel berichtjes gekregen van de fans om me te bedanken. Dat doet me wel iets. Het is voor mij een motivatie om nog harder te werken. Mijn familie in Mali heeft de match online gevolgd, en ook Krépin Diatta

(Club Brugge, red.) heeft me felicitaties gestuurd. We kennen elkaar nog van bij mijn vorige club Sarpsborg, waar we drie maanden samenspeelden. Daar hielp hij me met veel zaken. Ook nu horen we elkaar nog regelmatig.”

Blijkbaar waren Diatta en jij bijna ploeggenoten.

(Knikt) “Club Brugge heeft met mijn makelaar gepraat, ja. Veel mensen dachten dat ik naar daar zou gaan, zelfs Krépin was daarvan overtuigd. Maar uiteindelijk was dit project toch beter. Ik heb bij Beerschot meer kans op speeltijd en de Belgische competitie is toch nog een niveau hoger dan de Noorse. Maar tegelijk ben ik ook al zeker dat ik over drie jaar voor een Premier League-club zal spelen (Sheffield leent hem drie jaar uit aan Beerschot, zie ook randstuk, red.). Dit is een kinderdroom die uitkomt. Leuk om in mijn achterhoofd te hebben.”

Hoe ben je eigenlijk begonnen met voetballen?

“Mijn vader was amateurvoetballer in Mali. Elk weekend ging ik met hem mee naar het voetbal. Beetje bij beetje ben ik zo zelf ook beginnen te spelen. Met mijn vader keek ik ook heel veel voetbal. De Premier League, maar ook matchen waar ik helemaal niets mee te maken heb. Zoals Manchester City - Leicester of de WK-finale van 1998, die ik ook teruggezien heb. Van de Belgische competitie zie ik niet zo veel wedstrijden, maar voor we tegen een bepaalde ploeg moeten spelen, zal ik hen wel eens bekeken hebben.”

Sommigen noemen je al een van de grootste talenten van België. Terecht?

(Stil) “Ja. Ik ben zelf verrast dat het zo snel gaat. Krépin had ook meer tijd nodig bij Club Brugge. Ik had mezelf wel veel druk opgelegd en wilde er absoluut zo snel mogelijk staan. Maar bij Beerschot hebben ze me wel direct op mijn gemak gesteld en me geholpen mijn niveau te vinden. Ik merk nu dat ik elke dag beter word. Met de bal ben ik goed, maar fysiek is er nog werk aan de winkel.”

Blijkbaar heb je een geweldig geheugen. Frederico Moraes, een voormalig jeugdtrainer van jou, zei dat je na elke training precies weet hoeveel goals, assists, tackles en intercepties je gemaakt hebt.

“Frederico en ik zijn heel close. Ik overliep met hem mijn acties na elke training of match. Ook nu nog kan ik me meteen na een match elke actie die ik gedaan heb meteen voor de geest halen. Of dat niet ingewikkeld is? (lacht)

Ik heb een heel goed geheugen voor zo’n dingen. En het is handig om fouten te corrigeren.”

Blijkbaar heb je bij Sarpsborg eens gezegd dat je alleen maar mooie goals maakt.

(Slaat handen voor de ogen)

Hebben ze jou dat gezegd? (lacht) Ik schiet graag van afstand en heb dat daar eens als grapje verteld, ja. Die goal tegen Anderlecht? Het moest zo snel gaan dat ik de tijd niet had om te mikken. Dat hij door de benen van de keeper ging, was een beetje geluk.”

Met Pietermaat en Sanusi klinkt het goed centraal op het middenveld.

“Ja, we vormen een goed en tactisch sterk trio. Pietermaat is

direct na mijn komst met mij komen praten. Het maakt hem niet uit dat ik eigenlijk een concurrent ben. ‘Ik wil je helpen

beter te worden’, zei hij. En dat doet hij ook écht. Na de derby tegen Antwerp, waar hij niet kon

“Op 25 december ben ik jarig, maar het zal de eerste keer worden dat ik Kerstmis zonder mijn ouders moet vieren. Ik heb hen al elf maanden niet meer gezien. Dat is toch wel hard.” Ismaila Coulibaly Middenvelder Beerschot

spelen, stuurde hij me nog een berichtje om me te feliciteren met mijn match. Echt heel knap. Hij is samen met Reda en Bamba een van degenen met wie ik het meest

close ben in de kern.”

Waar liggen de limieten van dit team?

“Ik denk dat Beerschot fier mag zijn op het werk dat het hier al gedaan heeft. Voor een ploeg die uit tweede klasse komt, is het heel straf om nu op één punt van de eerste plek te staan. Het is nu aan ons om zo verder te doen en volgend seizoen een hoger doel te stellen. Ik vond het jammer dat we die eerste plaats hebben laten liggen tegen Kortrijk. We hadden nu eerste kunnen staan en dan had ik ook voor Krépin gestaan in de stand. (lacht) Ik kijk nu al uit naar Beerschot - Club Brugge, dan kunnen we elkaar voor het eerst in twee jaar terugzien.”

Voel je je al thuis in Antwerpen? Je bent naar hier moeten verhuizen in volle crisis.

“Antwerpen is veel groter dan alles wat ik gewoon was van in Noorwegen, maar ik vind het wel een mooie stad. Ik woon vlak bij het Kiel, op de Jan Van Rijswijcklaan. Binnen de spelersgroep heerst een goede sfeer en praten we al over wat we samen zouden kunnen doen, maar door de coronacrisis komt het er voorlopig niet van. ’s Avonds tegen acht of negen uur videochat ik met mijn mama, wij zijn heel

close. We praten dan over van alles en nog wat.”

Je hebt je ouders al lang moeten missen.

“Ik heb mijn ouders nu al elf maanden niet meer gezien, dat is toch wel hard. Normaal gezien ga ik elk jaar met Kerstmis naar Mali, want ik verjaar op 25 december. Maar dit jaar zal het de eerste keer worden dat ik het zonder hen moet vieren (Beerschot speelt nog een competitiewedstrijd op 27 december, red.). Ik hoop nu dat ik in januari toch naar daar kan gaan.”

Wat denken ze in je thuisland van je prestaties?

“Ze praten wel over mij. Ik sta er ineens in de kranten en merk wel dat veel mensen zich in mij interesseren. Vorige week heeft de bondscoach me gecontacteerd. ‘Je bent nog jong, blijf werken’, zei

hij. Misschien rekent hij de volgende keer wel al op mij.”