Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“In Noorwegen kwam Ismaila te voet naar de club, zelfs door de sneeuw”
De harten van de Beerschotsupporters had hij al veroverd, na zijn glansprestatie tegen Anderlecht is heel België onder de indruk van Ismaila Coulibaly. Flair, vista, loopvermogen, duelkracht én een neus voor goals. Hij heeft alles om te beginnen zweven, al is de kans klein dat hij zich daaraan laat vangen. Ploegmaat Tom Pietermaat en Frederico Morais, coach bij zijn vorige club Sarpsborg, leggen de ziel van de 19-jarige Malinees bloot.
Winnaarsmentaliteit
“Zelfs tijdens een spelletje Monopoly wil ik winnen.” Geen sporter die het in zijn carrière nog niet in een interview heeft gezegd. Tenzij ze het populaire bordspel niet graag spelen natuurlijk. Ook Ismaila Coulibaly wordt zo’n winnaarsmentaliteit toegedicht. “Van de eenvoudigste oefening maakt hij een wedstrijdje”, vertelt Tom Pietermaat. “Dan wil hij altijd de beste zijn.”
Niets uitzonderlijks en toch is Coulibaly nog net iets anders. Frederico Morais, de jeugdcoach van Sarpsborg die de Malinees een paar jaar mee onder zijn hoede had, getuigt: “Op training hield hij alle scores bij. Hoe vaak heb ik gescoord? Hoeveel assists heb ik gegeven. Wanneer heb ik balverlies geleden? Onze technische staf hield vijf, zes parameters bij. Op het einde van de training wist hij perfect hoe hij het er vanaf had gebracht.”
Een mentaliteit die op het Kiel afstraalt op zijn ploegmaats. “Hij brengt positieve energie op het veld”, pikt Pietermaat in. “Veel ploegmaats trekken grote ogen als ze hem bezig zien. Normaal trekken jonge gasten zich op aan de ervaren jongens, bij ons is het andersom.”
Leergierig
Voetballers die zondagmiddag met de benen languit in de zetel de match van de avond voordien nog eens bekijken, daar kijken we niet van op. Spelers die ‘s avonds op hun appartement achter de laptop zitten om de videobeelden van de training te analyseren, dat hadden we nog niet vaak gehoord. Zo vulde
Coulibaly in Sarpsborg nochtans zijn vrije tijd. “Al onze trainingen werden gefilmd”, vertelt Morais. “Nadien wilde hij dat ik een aantal video’s stuurde. Clips met de focus op zijn prestaties. Waar staat hij? Waar ligt de ruimte? Die bekeek hij ‘s avonds op zijn appartement. Hij wil er alles aan doen om zichzelf te verbeteren.”
Het hoeft niet te verbazen dat Coulibaly ook tactisch indruk maakt. “Hij weet heel goed wat er zich op een veld afspeelt. Niet alleen op zijn positie, hij kan perfect inschatten hoe de ploeg staat. Maar dat is niet mijn verdienste, het is een natuurlijke gave. Van bij de eerste training bij Sarpsborg analyseerde hij alles al tot in het extreme.”
Nederigheid
Al enkele weken is hij de beste pion in het schaakspel van Hernan Losada. De koning dus, al zal Coulibaly die titel zichzelf nooit toedichten. “Op training kijkt hij naar ons alsof wij al alles geleerd hebben en hij nog niets kan”, schetst Pietermaat. “In het weekend is het toch andersom. (lacht) Maar het typeert
Isma wel. In heel mijn leven ben ik zelden iemand tegengekomen die zo nederig is als hij. Voor iedereen toont hij heel veel respect. De chefkok, de materiaalman... Iedereen krijgt een vriendelijke dankuwel. Soms is hij zelfs zo verlegen dat hij iets niet durft te vragen.”
Zoals de eerste keer dat hij Mike Vanhamel op training tegen het imposante lijf liep. “Hij stapte toen bedeesd op Mike af: ‘Moet ik u monsieur of kapitein noemen?’ De
reactie was heel droog: ‘Zeg maar
gewoon Mike.’ Ik heb al veel goede voetballers gezien die niet het juiste hoofd hadden, maar van Isma ben ik zeker dat hij niet gaat zweven. Op die manier kan hij heel ver geraken.”
Morais herkent de karaktertrek. “Zoals alle voetballers wil hij er natuurlijk goed uitzien, maar voor Ismaila zijn dure spullen of merkkledij absoluut niet belangrijk. Zolang hij zich maar comfortabel voelt. In Noorwegen had hij ook geen auto en kwam hij vaak te voet naar de club, goed voor een wandeling van een kwartiertje. Ja, ook als het sneeuwde. Bood er na de training iemand hem een lift aan, dan wees hij dat aanbod meestal af.”
Coulibaly mag dan wel een verlegen jongen zijn, de jonge Malinees staat wel stevig in zijn schoenen. “In Noorwegen wilde hij geen voorkeursbehandeling”, vertelt Morais. “Hij wilde niet die kleine jongen zijn die nog moest groeien. Van het eerste moment wilde hij aanzien worden als een volwaardige ploegmaat. ‘Je hebt tijd of jouw kans komt
nog wel...’ Daar had hij geen boodschap aan.”
Die maturiteit zie je vandaag ook terug op het veld. Coulibaly was zondag na Yari Verschaeren de jongste speler op het veld, maar terwijl de Rode Duivel na de rust ineengedoken zat in zijn te grote trainingsjas, etaleerde zijn leeftijdsgenoot op het veld een enorme présence.
Pietermaat: “Tijdens onze eerste gesprekken maakte hij al snel duidelijk dat hij niet naar hier was gekomen om op de bank te zitten. Hij mag dan wel nederig zijn, hij is wel overtuigd van zijn kwaliteiten. Als jonge gast mag hij van ons wel eens een fout maken, maar hij wil niet dat hij zo bekeken wordt. We moeten naar hem kijken alsof hij er al jaren tussen staat.”
Scorend vermogen
Drie goals in zes wedstrijden. Er zijn een pak spitsen in de Jupiler Pro League die voor zo’n statistieken zouden tekenen. Het scorend vermogen van Coulibaly is opmerkelijk, maar hoeft niet te verbazen. In Sarpsborg werd hij geïntroduceerd als... aanvaller. “Maar ik zag al snel dat dat niet zijn beste positie was”, herinnert Morais zich. “Hij dacht na als een middenvelder: niet wachten op die kans, maar de bal ophalen en verder voetballen.” Dat hij voor Beerschot alleen nog maar mooie doelpunten scoorde, is voor Morais geen verrassing. “Hij heeft het in de Noorse pers nog gezegd: ‘Ik maak alleen maar mooie
goals’. Een lob over de doelman, een strak afstandsschot… Nooit intikkertjes.”
Bij Beerschot werd Coulibaly voorgesteld als een verdedigende middenvelder. “Maar daar doe je zijn kwaliteiten mee tekort”, besluit Pietermaat. “Hij heeft een enorme actieradius. Als ik drie of vier longen heb, dan heeft hij er vijf of zes. En als je dan zijn trap ziet… Het verbaast me niets dat hij in de spits heeft gestaan.”