Kerst met lugubere omkadering

De feestperiode zou er dit jaar ongeveer zo kunnen uitzien. Eerst afspraken maken met winkels om even langs te komen voor cadeautjes of een winterse garderobe, daarna op kerstdag met de familie rond de vuurkorf, met stemmig vonkende vlammetjes in de vrieskou (een suggestie van minister Annelies Verlinden), en dan weer naar binnen voor een sobere oudejaarsavond, zonder vuurwerk of polonaises. Of niet? Misschien volstaan lichtere restricties voor het shoppen en mag kerst met tien man binnen (kinderen niet meegeteld, zoals in Duitsland dus) of tenminste toch iets meer dan dat ene knuffelcontact dat nu is toegestaan.

De verschillende regeringen in dit land staan vandaag voor aartsmoeilijke keuzes op het Overlegcomité. Opnieuw is ook weer die spanning opgebouwd die we maar al te goed kennen van de tijd van de Nationale Veiligheidsraad onder premier Wilmès. Met in de dagen vooraf lobbygroepen die zich roeren, experts die sombere vermaningen laten horen en misschien een politicus of partij die het niet kan laten om zich te profileren. Zoals de MR, die met één oog op de achterban gericht al een voorschot nam op versoepelingen. Als alle regerende partijen in dit land (in totaal een stuk of negen) dat zouden doen, zaten we in een luid kakelend kippenhok. Premier Alexander De Croo zit in de ondankbare rol van degene die tegengas moet geven en gezond verstand tonen, wat hij gelukkig ook doet. Maar er pleiten verschillende zaken voor de winkels: het uitzonderlijk economische belang van de decembermaand, de concurrentie van de buitenlandse onlinespelers en winkels in de buurlanden en de mogelijkheid om het min of meer gecontroleerd te laten verlopen. Het zwakste punt hier lijken de populaire winkelstraten zoals de Meir, waar over de koppen lopen vroeger gezellig was, maar nu angstaanjagende taferelen oplevert. Hoe kunnen we daar het virus de pas afsnijden en zo ook de lockdown voor iedereen wat draaglijker maken? In winkels zelf is het nog te sturen, op straat is het al moeilijker en ook de consument moet mee willen en accepteren dat de goeie, ouwe winkelbeleving iets is voor na de vaccinaties.

Ook voor de eigenlijke feestdagen is een keurslijf onvermijdelijk. In de Verenigde Staten zijn de dagelijkse dodenaantallen opnieuw tot boven de tweeduizend gestegen, maar op heel wat plaatsen vieren mensen er hun jaarlijkse Thanksgiving alsof er niets aan de hand is. Het is te hopen dat Kerstmis bij ons geen feest wordt met een zo lugubere omkadering.