Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Klaar voor Ludogorets
Great Old met vertrouwen naar mogelijk beslissende Europese wedstrijd
Het had evengoed 6-4 kunnen zijn, maar met een 3-2-zege zijn ze bij Antwerp ook al tevreden. Het zal donderdag defensief sterker voor de dag moeten komen, maar dankzij de driepunter, het aantal gecreëerde kansen én de goal van Mbokani mag het met vertrouwen toeleven naar de mogelijk beslissende Europese wedstrijd tegen Ludogorets.
Beerschot op kop van het klassement: dat zien ze bij Antwerp niet zo graag. Voor spektakel moet je op het Kiel zijn: dat hóren ze niet zo graag. En dus gingen ze tegen OHL als razenden tekeer. Na acht minuten stond het al 2-0, met dank aan twee centrale verdedigers. Eerst was het aan Batubinsika, die een corner van Refaelov voorbij Romo tikte. En dan aan Seck, die de bal op het hoofd van Mbokani schilderde. De topschutter van vorig seizoen knikte binnen en scoorde zo op de valreep in een voor hem moeilijke novembermaand.
Ivan Leko kreeg zo meteen gelijk. Superdruk schema of niet, hij koos gewoon voor dezelfde namen als in Europa - op Mbokani na dan. Marc Brys kreeg dan weer ongelijk. Hij zette zoals zo vaak op het laatste nippertje nog iemand anders in de ploeg - hoewel De
Norre op het blad stond, stond Maertens op het veld. Maar het leek eerder bij zijn éigen spelers voor verwarring te zorgen, want qua dekking leek het nergens naar.
Thomas of Thierry?
Match al gespeeld? Euh, neen, dat niet. Ook bij de Great Old maken ze achterin al eens grote fouten. Seck kwam nog goed weg na een foute inspeelpass - Mercier mikte op de lat - maar na tien minuten kreeg OHL een vrijgeleide om de zestien in te duiken en werd Henry neergelegd. Wim Smet wees naar de stip, Henry zette zich achter de bal en Butez
redde, maar… hij was te snel van zijn lijn gekomen. Bij zijn tweede poging trof de Fransman wel raak. 2-1 en niet veel later stond het zelfs al 2-2. Thomas Henry leek nu even Thierry Henry en stuurde na een knappe controle Sowah diep. De Ghanees twijfelde niet en vlamde binnen, nu al zijn vijfde goal.
Binnenkant paal
Het was koud, er was geen sfeer, maar wat een zot plot, we amuseerden ons rot. Denk niet dat OHL het heft in handen had genomen. Neen, het kroop de hele tijd met de hele ploeg achter de bal en zo kon Antwerp - dat meer dan 80 procent balbezit had - drukken en blijven drukken. Dat verdiende een derde goal, maar Romo - exBeerschot - ranselde de volley van Refaelov uit zijn doel en Miyoshi trapte onbegrijpelijk naast. Toen Gerkens werd gehinderd, kreeg Antwerp wel een penalty, maar de VAR speelde spelbreker. Terecht, want de fout gebeurde net buiten de grote backlijn. Na de rust nogmaals géén penalty, nochtans werd Mbokani neergelegd. Maar Antwerp ging gewoon door op zijn elan. De uithaal van Seck spatte nog uiteen op de lat, maar de 3-2 viel tóch. Juklerod rukte op, bracht voor en Hongla kopte overhoeks binnen. De ingevallen Benson krulde ei zo na ook de 4-2 in doel en Refaelov zag zijn uithaal opnieuw gepareerd door een sterke Romo.
De bezoekers begonnen nu toch in te zien dat ze beter voor de aanval kozen. Het leverde nog een paar hete standjes op en bijna de gelijkmaker, na een knappe ééntwee tussen Henry en Mercier. Die laatste bleef beheerst, maar zijn schot strandde op de binnenkant van de paal. Aan de overkant trof ook Mbokani nog de paal. Evengoed had het 6-4 kunnen staan, maar uiteindelijk bleef het bij 3-2. Zo uiteindelijk toch een geslaagde generale repetitie voor Antwerp, dat voor het eerst in vier competitiematchen kan winnen en zich donderdag - als het Ludogorets klopt - voor de zestiende finales van de Europa League kan plaatsen.