Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Kingston en ik hebben elkaar groot gemaakt”
Dieter Vermeiren wint in Opglabbeek tweemaal met Vanilla en eenmaal met Kingston
Het is uitzonderlijk, maar Dieter Vermeiren (21) is er afgelopen weekend toch in geslaagd. Op de internationale jumping in het Limburgse Sentower Park in Opglabbeek scoorde de ruiter uit Sint-Lenaarts een hattrick. Zowel donderdag, vrijdag als zaterdag was Vermeiren telkens de sterkste. Tweemaal met Vanilla, eenmaal met Kingston Town 111 Z.
De schaarse internationale wedstrijden stromen over van de deelnemers, maar toch komt Dieter Vermeiren overal aan de bak. “Dankzij de federatie Paardensport Vlaanderen, dat mij opnam in het A-kader van het Talentenplan. Zo kan ik overal starten.”
Vermeiren bedankte op een sportieve manier. “Vanilla won twee proeven. Ze is bijzonder intelligent en snel, een echt competitiebeestje. We kochten haar op latere leeftijd voor de sport en de fokkerij. En ze geeft haar genen door aan haar nakomelingen.”
Met Kingston Town 111 Z won Vermeiren de ‘Small GP’, de op een na belangrijkste proef. Een dag later ging het evenwel mis in de GP. “Zo zie je maar hoe dicht winst en verlies bij elkaar liggen. Die fout in de GP is onverklaarbaar. We waren foutloos tot aan de driesprong. Wat er precies gebeurde, weet ik nog altijd niet. Jammer van die GP, want tot dan zat alles mee. Kingston en ik kennen elkaar al zes jaar, maar het blijven dieren die je kunnen verrassen.”
Geen Young Rider EK
Drie overwinningen zijn mooi, maar Vermeirens mooiste herinnering van 2020 blijft toch zijn zilveren medaille op het BK voor zevenjarige paarden. “De annulatie van de vele wedstrijden had als voordeel dat ik me meer kon ontfermen over de jonge paarden en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Het enige minpunt van dit coronajaar is dat het mijn laatste jaar was als Young Rider, dat ben je tot je 21ste. Ik had nog graag dat Young Rider EK gesprongen, helaas vond dat nu niet plaats en volgend jaar ben ik te oud.”
Vermeiren is al enkele jaren profruiter, een keuze die hij op jonge leeftijd al maakte. Zijn vader Wim is een gekende dierenarts. Wou Vermeiren dat dan ook niet worden? “Als kleine jongen wel, toen reed ik altijd met papa mee. De interesse is er zeker geweest, maar het zijn ook lange en zware studies. En tijdens mijn schooltijd kreeg ik al veel paarden aangeboden om te rijden. Dat ging goed en mijn keuze was gemaakt. Mijn vader en ik vormen een geoliede tandem. Het is dankzij mijn vader dat we ons toppaard Kingston vonden. Hij komt als dierenarts bij Harrie Theeuwes, de fokker van Kingston. Ik was 15 jaar en mijn vader vertelde Harrie dat hij op zoek was naar een paard voor mij. Zo gingen we op een dag Kingston proberen. Hij was zes jaar en van bij de eerste sprong voelde ik iets heel speciaals. Het klikte meteen tussen ons. Mijn papa zag het ook al snel. In de zes jaar dat we samen zijn, heb ik nog geen seconde aan hem getwijfeld. Het is zijn handigheid, souplesse en zijn plezier om te springen. Kingston en ik waren allebei jong en onervaren en hebben alles samen voor de eerste keer gedaan. We hebben elkaar groot gemaakt en delen solidair in de winst en in het verlies.”