Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De Week van...
Sacha Van Wiele
Elke zaterdag blikt een stadsreporter terug op de gebeurtenissen van de voorbije week
In de nasleep van de veroordeling van Moeders voor Moeders voor discriminatie, wegens het niet toelaten van hoofddoeken, wisselden de voorbije week gevoelens van schaamte en verontwaardiging elkaar af.
De vzw Moeders voor Moeders draait op vrijwilligers. Voor veel vrouwen in armoede is de vzw de laatste strohalm. Het is dan ook een lovenswaardig initiatief. Alleen, er zit ook een onrechtvaardig kantje aan de werking. In het gebouw van Moeders voor Moeders geldt een hoofddoekenverbod. Volgens de vzw om iedereen ‘een thuisgevoel’ te geven. Een hoofddoek staat dat blijkbaar in de weg.
Moslimmoeders met hoofddoek moesten in een aparte ruimte aan de inkom wachten op hun noodpakket. De cafetaria was voor deze vrouwen verboden terrein. Een van de moeders diende daarom klacht in via het gelijkekansencentrum Unia. Moeders voor Moeders werd door de rechtbank veroordeeld op basis van de antidiscriminatiewet en riskeert een dwangsom van 500 euro per inbreuk.
Politieke partijen die niet hoog oplopen met Unia, sprongen meteen in de bres voor Moeders voor Moeders. Antwerps Vlaams Belang-fractieleider Sam Van Rooy bood aan om de gerechtskosten te betalen als de vzw in beroep zou gaan. Schepen en Antwerps N-VA-voorzitter Fons Duchateau wou niet achterblijven en viel op zijn beurt Unia aan.
Unia had nochtans pogingen ondernomen om een rechtszaak te vermijden door te zoeken naar een compromis. Moeders voor Moeders wees dat af. De rechtbank was dan nog de enige optie. Unia deed in dit dossier louter wat van hen werd verwacht. Het was onzin van Duchateau om het centrum te verwijten dat het Moeders voor Moeders viseert. De schepen zwijgt daarbij in alle talen over het vonnis. Rechtsstaat? Alleen als het in het kraam van de schepen past. Dit is beschamend.
Het bestuur van Moeders voor Moeders voelde zich blijkbaar moreel gesteund door de uitspraken van deze politici. De vzw nam daarop de beschamende beslissing om alle moeders op straat te laten wachten op noodhulp. In het zicht van iedereen die daar passeert. De vzw lijkt zo alle moeders te willen straffen, omdat een van hen het aandurfde een klacht in te dienen. Je verwacht dan verontwaardigde reacties, niet in het minst van schepen van Armoedebestrijding Tom Meeuws (sp.a). Puur om politiek strategische redenen kreeg die geen veroordeling, zelfs geen lichte, over de lippen. Hij wou geen ruzie met coalitiepartner N-VA. Bemiddelen dan? Zelfs dat niet. Dat hij niet verantwoordelijk zou zijn omdat Moeders voor Moeders geen stadssubsidies krijgt, is een zwak excuus. Deze socialist is blijkbaar vergeten dat zijn partij ontstond uit de verontwaardiging over het lot van de meest kwetsbaren. Een schepen van Armoedebestrijding zou zich daarvoor moeten schamen.
De mensen achter Moeders voor Moeders gaan in beroep tegen het vonnis, wat hun volste recht is. Het is alleen te hopen dat ze ondertussen inzien dat de échte slachtoffers de moeders zijn die nu op straat moeten wachten. Kwetsbare, moedige vrouwen die de vernedering overwonnen, hun trots inslikten en zich wegcijferden om naar een voedselbedeling te gaan, zodat hun kinderen niet met een lege maag naar bed moeten.
Als die moeders dat kunnen, hoe moeilijk kan het dan zijn voor Moeders voor Moeders om hun door dit vonnis gekrenkte trots opzij te zetten? Om eens na te denken over hoe ze iedereen, en dan ook echt iederéén, kunnen laten genieten van het door hen zo gepropageerde thuisgevoel? Het lijkt een klein offer in verhouding tot dat wat tientallen moeders dagelijks aan hun poort brengen.