Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Horecakoppel wil handje helpen in vaccinatiecentrum
Horeca-uitbaters Christopher en Stephanie willen helpen in vaccinatiecentrum
“Hoe sneller dit achter de rug is, hoe sneller de cafés weer open mogen. En dan zijn we weer vrijwilliger-af en cafébaas-aan.” Christopher Van Loo en Stephanie Stokhuyzen houden normaal zo maar even drie horecazaken draaiende. “We willen nu graag iets nuttigs doen en hopen dat we navolging krijgen”, zegt Christopher. Het koppel gaf zich op als vrijwilligers voor het vaccinatiedorp op Spoor Oost.
Een spuitje toedienen, dat zit er niet meteen in voor Christopher (52) en Stephanie (38). “Geen van ons beiden heeft een medische achtergrond”, lacht Christopher. “Maar ik zag dat men op zoek was naar vrijwilligers en er zullen vast en zeker ook heel wat niet-medische taken moeten worden uitgevoerd. Mensen ontvangen, de weg wijzen, dat soort zaken. Ik hoop dat we snel een telefoontje krijgen met de boodschap dat we de handen uit de mouwen mogen komen steken.”
Vaste tooghangers
Stilzitten is niets voor hen, zo blijkt al snel. Niet moeilijk, als je in normale tijden drie horecazaken uitbaat. “Ikzelf sta in café Corso op de Antwerpse Vrijdagmarkt en Stephanie houdt al 17 jaar café Atlas op datzelfde plein open. Daarnaast hebben we nog het Witte Huis, dat meer gericht is op het nachtleven. We hebben wel personeel maar kloppen zelf normaal gezien toch iedere week vier dagen van 18 uur.” Het was dus wel even wennen toen dat allemaal wegviel. “Maar al bij al verliep die aanpassing vlot. En we hebben nog geen dag stilgezeten”, vertelt hij. “Anderhalf jaar geleden zijn we verhuisd en er moest nog wel wat geklust worden.”
Bovendien was die pauzeknop in het begin best welgekomen. “Het was een mooie onderbreking, want wij staan hele dagen tussen de mensen. Een sociaal beroep is plezant, maar soms heb je al eens nood om daar afstand van te nemen. Maar dit duurt natuurlijk veel te lang.” Met een aantal vaste klanten probeert het koppel contact te houden.
Goede hoop
“Onze vaste tooghangers die bellen we al eens op. Ik heb ook een aantal keer een dj-setje gemaakt met muziek die ik normaal in het café afspeel. Dat vinden de klanten wel plezant.” Maar nu er licht aan het einde van de tunnel is, willen ze zich graag nuttig maken. “We willen iets terug doen. We willen een positieve boodschap brengen. We gaan hier door komen en hoe vlotter dat gaat, hoe beter. Ook voor ons natuurlijk. Ik hoop dat we snel weer aan de slag kunnen, maar ik ga ervan uit dat de cafés niet voor april weer open mogen. Tot dan willen we graag helpen in het vaccinatiedorp. Twee van onze personeelsleden hebben zich ondertussen ook al opgegeven. Hopelijk volgen er nog meer mensen.”
Ze hebben er goede hoop in. “Ik ben er ook van overtuigd dat onze drie zaken deze crisis gaan overleven”, zegt Christopher nog. “Al zien we onze reserves slinken, tijdens de eerste lockdown maakte ik me toch grotere zorgen. Nu laat ik het gewoon op me afkomen.”