Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Michel Follet maakt muzikaal programma over Songfestival
ONDANKS ERNSTIGE GEHOORPROBLEMEN
Hoe zou het nog zijn met Michel Follet (61)? Zijn gehoorproblemen dreven het voormalige boegbeeld van Radio 2 en Radio Donna naar de stille Kempen, maar zijn agenda staat nog altijd vol. Vanaf vanavond presenteert Follet op Eclips TV het Songfestival-programma
“Ik ben nog veel met muziek bezig, maar vooral in mijn hoofd.”
De Punten van de Jury.
Hij werkte vele jaren voor verschillende radiozenders en presenteerde in de jaren tachtig op TV1 de filmquiz en later de jongerenquiz Hoewel Michel Follet al jaren niet meer op de grote zenders te zien of te horen is, heeft hij nog altijd een gevulde agenda. “Ik werk achter de schermen als muziekredacteur bij JOE”, zegt hij. “Ik maak tv-programma’s voor Eclips TV, schrijf voor een weekblad en maak het filmmuziekprogramma voor de webradio Soundtrackfm.” “En in mei verschijnt mijn boek
over mijn ouders in een woonzorgcentrum. Mijn vader, die op zijn 90ste eigenlijk liever thuis was blijven wonen, volgde mijn moeder uit liefde naar het rusthuis. De tijd vliegt voor mij. Al moet ik door corona mijn favoriete uitlaatkleppen, de kermis en de bioscoop, missen. Daardoor kroop er wat somberte in mijn hoofd.”
Wanneer
Jour
Oud-strijder
Cinemanie
Schoolslag.
de
Fête
zien we u
terug,
Follet is al sinds 2017 een vaste waarde op Eclips TV, een Vlaamse digitale zender ‘voor jong en oud met een knipoog naar 55+’. “In dat vanavond start, staan de Songfestivalliedjes van de eerste veertig jaar centraal. Die oudere songs behoren tot het collectief geheugen. Ik laat telkens de top drie van een jaar, de Belgische inzending en mijn eigen favoriet horen, en vertel anekdotes.”
Follet noemt zich een oud-strijder van het liedjesfestival. “Voor mij zijn de edities van eind jaren zestig en begin jaren zeventig de beste. Dat waren de jaren dat haast de volledige top vijf in de hitparade opdook. De eighties hadden al inzinkingen. Vanaf eind jaren negentig zette het verval zich echt in. Maar tot dan heb ik altijd een band gehad met het Songfestival.”
Follet verzorgde ook een aantal jaren het radiocommentaar tijdens het Songfestival. “En één keer op tv, in 1996. Daarvoor deed André Vermeulen dat, maar de VRT wou eens iets anders dan zijn neutrale commentaar. Van mij werd verwacht dat ik als een soort Paul de Leeuw scherp uit de hoek kwam; een beetje zoals Peter Van de Veire nu. Maar in 1996 was Vlaanderen daar nog niet klaar voor. Het publiek vond het vreselijk. Het gekke is dat mijn manier van commentaar geven
De Punten van de
Jury, wél in de smaak viel in Nederland. De NCRV vroeg me vanaf dan elk jaar als panellid voor de Songfestival Night. Ik presenteerde er ook vijf jaar op de radio.”
Hooverphonic
Wat denkt Follet over de deelname van Hooverphonic? “Ik vind dat oprecht een goede band met waardevolle singles. Maar ik heb een beetje het gevoel dat de groep zijn beste dagen achter de rug heeft. Begrijp me niet verkeerd: Alex is een controlefreak en Geike kan prima zingen. Maar
Michel Follet
het liedje lijkt me te saai. Ach, voor hetzelfde geld zit ik ernaast en scoort hoog.”
“Ik heb het in het verleden vaak mis gehad over de Belgen.
van Tom Dice vond ik een vervelend kampvuurliedje, een beetje Cat Stevens op een slechte dag. Maar hij werd wel zesde. Ook van Loïc Nottet en Blanche
and my
The Wrong Place
Guitar
Me
(allebei vierde op het Songfestival, respectievelijk in 2015 en 2017, red.)
was ik geen fan. Dat meisje had een knap liedje op plaat, maar ze kon live geen toon houden. Dat zal Geike niet overkomen. Voor mij steekt één Belgisch Songfestivalliedje er de voorbije jaren uit, dat van Witloof Bay. Maar die eindigden in 2011 onderaan.”
Over een maand vindt het liedjescircus weer plaats. “Ik kijk zelf niet meer. Ik deed nog eens een poging toen Lordi won met
Toen hield het op voor mij. Dat was een aanfluiting van alles wat het Songfestival ooit was. Het had een liedjeswedstrijd moeten blijven, maar het groeide uit tot een mega-evenement.”
“Toen het Songfestival begon, stonden Elvis Presley en Chuck Berry in de charts. Het evenement trok zich niks aan van trends. Dat doet het nu wel. Daardoor wordt het één grote grijze massa waar zelden iemand bovenuit steekt. Een zeldzame recente parel was de Portugees Salvador Sobral, die won in 2017. Ook de Nederlanders leverden met van Anouk en
van The Common Linnets goeie liedjes af.”
Hallelujah.
Birds after the Storm
Poederlee
Hardrock
Calm
Negen jaar geleden verhuisde Follet naar de Kempen. “Vanwege mijn gehoorproblemen
(Follet heeft eenzijdige doofheid, tinnitus en hyperacusis sinds 1994, red.)
Ik woon in het groen en de rust in Poederlee, in het gezelschap van vogels en poezen. Dat is mijn veilige cocon. Ik ben geen kluizenaar, maar wel een eenzaat. Ik kan niet samenwonen. Ik heb weliswaar een vriendin, maar het idee alleen al om onder één dak te wonen maakt me gek. Ik ben bijzonder gevoelig voor geluid. Ik moet in stilte leven.”
Dat Follet toch muziekredacteur is, doet om die reden de wenkbrauwen fronsen. “Klopt, maar behalve Klara luister ik weinig naar de radio. Al die liedjes zitten in mijn geheugen. Ik heb nog radio gepresenteerd zolang het kon, maar nu is het heel moeilijk geworden. Geen probleem, ik geef mijn kennis met plezier door aan anderen. Het is ook waardevol om achter de schermen te werken.”
Bij JOE verzamelde hij zopas nog een pak muzikale weetjes voor een top 600. “Zoiets boeit me mateloos. Voor ons lijkt
Paradise by the Dashboard Light
van Meatloaf een wereldhit. Dat nummer staat elk jaar hoog in de eindejaarslijstjes. Blijkt dat het alleen op nummer één stond in de lage landen. In de VS en het Verenigd Koninkrijk scoorde de single nauwelijks. Dat smaken zo erg kunnen verschillen van land tot land, dat intrigeert me.”
“Ik heb het in het verleden vaak mis gehad over de Belgen. ‘Me and my Guitar’ van Tom Dice vond ik een vervelend kampvuurliedje, een beetje Cat Stevens op een slechte dag. Maar hij werd wel zesde.”
De Punten van de Jury, elke werkdag om 10.50u, 17.35u en 22.15u op Eclips TV