Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Weer puntenverlies na een stilstaande fase”
Lucas Stevens en Kalmthout geraakten niet voorbij sterke Vosselaar-doelman
De teleurstelling bij Kalmthout was begrijpelijk na het 0-1-verlies tegen Vosselaar. Beide ploegen creëerden nauwelijks doelrijpe kansen maar het feit dat Kalmthout voor de zoveelste keer aan het kortste eind trok, kwam hard aan.
“De grootste kans in de wedstrijd was misschien wel de mijne”, beseft Lucas Stevens. “Al kan ik me niet echt verwijten iets verkeerd te doen bij de afwerking. De doelman van Vosselaar had nu eenmaal een supersave in huis. De eerste helft hadden we alles onder controle. Zelfs op stilstaande fasen kon Vosselaar ons geen pijn doen.”
Net zo’n stilstaande fase werd in de tweede helft wedstrijdbepalend. “Niet voor het eerst kost een dood spelmoment ons de nederlaag. We zijn sowieso al niet de grootste ploeg en dan is het altijd opletten. Ondanks die achterstand had ik niet het gevoel dat we voor een onmogelijke opdracht stonden. We hadden immers zelf ook nog wat mogelijkheden. Al was het ook zo dat we geen echt doelrijpe kansen bij elkaar konden voetballen.”
Toch leek Stevens zelf nog even de gelijkmaker aan de voet te hebben. “Ik kreeg de bal schuin voor doel. De trap werd door doelman De Schutter mooi in hoekschop verwerkt. Jammer, want een gelijkspel hadden we zeker verdiend.”
Door de nederlaag ziet KSK een concurrent afstand nemen. “Het komt er nu op aan om als een hechte groep verder te werken. Momenteel is dat nog geen issue maar bij een reeks van nederlagen begint de frustratie natuurlijk wel wat te groeien. De afgelopen jaren was het steeds een positief verhaal. Dit jaar slaat het wat dat betreft tegen. Volgende week beginnen we terug met volle moed op het veld van het fysiek sterke Rapid Leest. Ikzelf ben er dan niet bij. De gele kaart vandaag was immers mijn derde.”
maar bleef alert. doelman
Baeten de bal na een stijlvolle actie tegen de paal. De ingekomen Van de Kerkhof mistte ook alleen voor doel. Stevens had de gelijkmaker nog aan de voet maar opnieuw vond hij de meerdere in De Schutter.