Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Schrijf maar op dat ze verslaafd is aan ons bedrijf”
Denise (71) werkt al vijftig jaar bij Desco
Van sommige personeelsleden kan je zeggen dat ze tot het meubilair van een bedrijf behoren, en over Denise Lamoen (71) is dat geen woord gelogen. Op 18 oktober 1971 begon ze te werken bij sanitair specialist Desco. Toen in Borgerhout, sinds 1987 in Wijnegem. Exact vijftig jaar later werkt ze er nog altijd. “Ik heb nochtans altijd gezegd dat ik geen bureaujob wil”, lacht Denise, die maandag voor zo veel loyaliteit verdiend gevierd werd.
Denise Lamoen kreeg door haar baas een etentje aangeboden met enkele oud-collega’s in Kasteel Rivierenhof in Deurne. Want iemand die al een halve eeuw in dienst is, zoiets maakte ‘meneer Frank’ nog nooit mee. Denise is al aan haar vierde generatie Dedecker toe. Van stichter Frans en diens zoon Pierre Dedecker tot nu Frank Dedecker en zijn drie dochters Eva, Kris en Karen die het familiebedrijf vandaag leiden. Ze zag Desco groeien van vijftig tot meer dan zeshonderd medewerkers met verschillende vestigingen.
“En zeggen dat ik vroeger nog verklaard heb dat ik nooit op een bureau wou zitten”, moet Denise nu zelf lachen. Op 18 oktober 1971 begon ze aan haar eerste werkdag bij Desco, gegroeid uit de Etablissementen Desco die Frans en Pierre Dedecker en Pierre Schotsmans in 1947 oprichtten. ”Het lag toen nog in de Kruikstraat in Borgerhout. Ik was 21 en al aan mijn derde job toe. In 1967 begon ik als hondentoiletteerster op de Melkmarkt bij een Hollandse dame. Ik deed dat heel graag, maar mijn ex kreeg de kans gerant te worden van een winkel. Ik ben dat toen samen met hem gaan doen, tot die winkel failliet ging. Mijn vroegere schoolvriendin Micheline Van den Wyngaert (72), die ik al sinds mijn 8ste ken, werkte bij Desco. Er was juist een vacature. Op die manier ben ik daar gestart.”
Feestgedruis
Ook Micheline was uitgenodigd op het jubileumetentje van Denise in Kasteel Rivierenhof. Zij werkte 44 jaar bij Desco, maar ging wel al twaalf jaar geleden met pensioen. Anne-Marie Vercauteren, die volgende maand 76 jaar wordt, werkte tot de coronaperiode bij Desco. Zij ging vorig jaar na 45 jaar dienst met pensioen. Omdat er nog geen gelegenheid voor een deftig afscheidsfeest was, werd ook Anne-Marie maandag in het feestgedruis betrokken.
Teruggekeerd uit pensioen
Denise Lamoen deed vooral de commerciële binnendienst, tot ze op 31 december 2015 met pensioen ging. “Ik denk dat ik acht of negen maanden thuis ben geweest, maar ik zat uiteindelijk nog altijd meer op ‘den Desco’ dan thuis. Ik woon in Deurne, op 800 meter van de hoofdzetel in de Bijkhoevelaan. Mijn wandelingen gingen altijd in dezelfde richting. Ik miste de collega’s en het bedrijf.”
En Desco miste Denise. “Dus ben ik maar opnieuw begonnen”, lacht de onvermoeibare werkneemster, die alleenstaand is en geen kinderen heeft. “Wat niet betekent dat ik mij verveel. Ik doe zumba en vrijwilligerswerk in het ziekenhuis. Maar ik houd gewoon van de afwisseling van mijn job.”
“Schrijf maar dat ze verslaafd is aan den Desco”, lacht ‘meneer Frank’ over zijn gouden werkkracht. Op haar 71ste komt Denise wel alleen nog op maandag en dinsdag. Ze doet onder meer de postverzendingen en valt in op de receptie. Van files heeft ze geen last, want ze komt altijd te voet. “Denise is nog heel geëngageerd”, weet Frank Dedecker. Dat klopt, want na het etentje ging ze plichtbewust terug naar het bureau, om te werken tot 17u.
Of ze dan nooit tegen goesting is gaan werken? “O jawel, er is een moeilijke periode geweest, toen in 2000 het bedrijf in Wijnegem afbrandde en nadien een nieuw computerprogramma met SAPbedrijfssoftware werd ingevoerd. Die overschakeling op dat nieuw computersysteem was moeilijk voor mij. Maar vanaf ik dat in de vingers had, vond ik mijn werklust terug.”
Hoe lang ze nog wil doorgaan? “Zolang ik me goed voel, maar het kan snel keren. Ik denk niet dat ik de zestig dienstjaren ga halen.” Waarop enkele collega’s vol ongeloof in koor: “Allee Denise?!”