Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De foto’s spreken me aan, maar ze zeggen te weinig”
Bruno Wouters probeert achtergrondverhaal bijeen te sprokkelen van mysterieuze Arthur Van Den Bossche
Bruno Wouters (67) probeert een raadsel te ontrafelen. Hij kwam elf jaar geleden in het bezit van honderden oude familiefoto’s, maar weet amper iets van de mensen die erop staan. Dankzij opschriften op sommige foto’s en via Facebook vond hij al een paar aanwijzingen. Zo is Arthur Van Den Bossche de spilfiguur en had zijn familie hoogstwaarschijnlijk iets met de binnenvaart te maken. “De foto’s spreken me echt aan, maar zeggen helaas te weinig.”
Voor Bruno, uit Brasschaat, begon het allemaal in 2010. “Ik bezit een pand in Deurne en omdat de toenmalige huurder geen auto had, besloot ik om de garage te verhuren. Een man nam contact op en zei dat hij de ruimte wilde gebruiken om de inboedel van zijn moeder, die naar een rusthuis was verhuisd, tijdelijk te stockeren. We spraken rond de middag af, maar toen ik er arriveerde, was de garage al volgestouwd. Hij was in de vroege ochtend gekomen en de huurder had hem binnengelaten. Er lag ook drie maanden aan huurgeld.”
Bruno bleef nog even wachten met het contract en de sleutel, maar de man kwam niet opdagen. “Ook daarna heb ik hem nooit meer gezien. Een jaar later trok er iemand anders in het huis die de garage wel kon gebruiken en aangezien ik de naam van de man niet kende, heb ik alles laten weghalen. Het enige wat ik bijhield was een doos met familiefoto’s.”
Het omvangrijke fotoarchief bestrijkt een periode gaande van de jaren 40 tot de jaren 70 van de vorige eeuw. De naam Arthur Van Den Bossche staat centraal. Zo zijn er foto’s van zijn legerdienst en zijn huwelijk.
“Zijn vader heette blijkbaar ook Arthur, wat het allemaal nog verwarrender maakt. Er zitten heel wat foto’s bij van een spits, een kleinere versie van een rijnaak. Het was dus een schippersfamilie.”
Doodsprentje
Zo omvat het fotoarchief een doodsprentje uit 1969 van Arthur Van Looy – alweer een Arthur – die zijn zoon Alfons van de verdrinkingsdood wilde redden en ze kwamen allebei om. Zijn lichaam werd pas maanden later gevonden. “Dat is best heftig.” Bruno gaat verder: “Gezien de omvang van het archief waren ze niet onbemiddeld want foto’s laten ontwikkelen was destijds niet goedkoop. En de spits heette Arthur Antwerpen, wat wil zeggen dat ze hun eigen schip hadden. Er zitten ook foto’s uit 1947 bij, genomen in Italië. Zo’n vakantie was toen niet voor iedereen weggelegd.”
Op de achterkant van andere foto’s worden verder Georges Van Den Bossche en Margaret vermeld. Bij die laatste staan ook de namen van haar kinderen, onder wie Eddy en Tommy, met een bijschrift in het Engels. “Via Facebook, waar ik een aantal foto’s heb gepost, kreeg ik een overlijdensbericht uit Australië waar exact diezelfde namen worden vermeld. Dat wil dus zeggen dat iemand van de familie is geëmigreerd.”
Zijn oproep op Facebook leidde dus al tot een paar aanwijzingen.
“Al zijn er ook mensen die grapjes maken à la “dat is mijn bomma!” tot mensen die me beschuldigen van schending van de privacy of zelfs beweren dat ik de foto’s ergens heb gestolen”, zucht Bruno.
Een grote familie
We gingen zelf al op zoek naar meer informatie. Zo stelt Rik Brulez, majoor en beheerder van het Gunfire Museum in Brasschaat, op basis van twee foto’s dat Arthur zijn legerdienst omstreeks 1950 heeft gedaan. “Hij was ingedeeld bij het verkenningsregiment 1ste Lanciers, uitgerust met de AEC Matador pantservoertuigen die op deze foto staan. De eenheid werd in mei 1946 opgericht en komt voort uit het pantserwageneskadron van de Brigade Piron, die tijdens de Tweede Wereldoorlog mee ons land bevrijdde en nadien de kern van het nieuwe Belgisch leger vormde.” “Het regiment verhuisde in die periode geregeld, van Gijzegem over Luik en Spa tot de Belgische bezettingszone in Duitsland. Ik vermoed dat deze foto in Spa werd gemaakt.”
Op de achterkant van een andere foto staat de naam Verbeeck vermeld. Dat deed een belletje rinkelen bij de aalmoezenier van Kerkschip Antwerpen. Hij bracht ons in contact met Denise Ver
Bruno Wouters
Eigenaar
“Gezien de omvang van het archief was de familie niet onbemiddeld want foto’s laten ontwikkelen was destijds niet goedkoop.”
beeck (78): “Ik kom uit een schippersfamilie en heb zelf tot mijn huwelijk in 1965 gevaren. Mijn nonkel heette Dominicus Van Den Bossche en hij was ook een schipper, dus er moet wel degelijk een link zijn. De naam Arthur zegt me helaas niks, maar het was een grote familie, afkomstig uit Lokeren en Gent.”
Te waardevol
En wat als er uiteindelijk niks uit de bus komt? Bruno: “Ik heb al tientallen voorstellen gekregen, ook uit het buitenland. Zo willen heemkundige kringen en verenigingen die bezig zijn met stamboomonderzoek het archief graag overnemen. En een kunstenaar wil van de foto’s een collage maken. Daar zal ik niet op ingaan. Niet alleen omdat ik zelf gehecht ben aan mijn eigen familiefoto’s, maar ook omdat de verzameling te waardevol is om verloren te laten gaan. Ik heb er al urenlang in zitten rommelen en elke keer zie ik iets anders. Sommige foto’s zijn prachtig. Ze spreken me echt aan, maar zeggen helaas te weinig.” Op de Facebookpagina van Bruno Wouters vind je nog meer foto’s. Wie informatie heeft, kan terecht op bruno_wouters1@hotmail.com. Hopelijk neemt een nabestaande – de man die destijds de garage van Bruno huurde bijvoorbeeld – contact op.