Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Vreselijke mensen, heerlijke serie
STREAMZ
SUCCESSION ★★★★★
Na twee jaar – dank u, corona – krijgen we eindelijk het derde seizoen van Succession, het Shakespeareaanse drama over de opvolgingsstrijd binnen de walgelijk rijke familie Murdoch – excuseer: Roy. Waarin degoutante mensen zorgen voor de beste serie van het moment.
In de finale van het tweede seizoen toonde oudste zoon Kendall (Jeremy Strong) dat hij toch over een ruggengraat beschikt, door niet de zondebok te spelen voor de misdaden van zijn vader als CEO van het familiebedrijf.
Het moet gezegd: dat waanzinnige niveau houdt Succession in de eerste afleveringen niet aan. Er wordt iets te lang getelefoneerd, gefluisterd en gedreigd. Maar na dat aarzelende begin gaan alle remmen los. Een aandeelhoudersvergadering die veel weg heeft van een deurenkomedie: “Stall, motherfucker! Stall!” Een wansmakelijk verjaardagsfeest. En natuurlijk arme cousin Greg. Want ondanks alle drama is dit ook een van de grappigste reeksen van het moment.
Op voorwaarde dat je van pikzwarte humor houdt, want het plezier zit ‘m in de complete wereldvreemdheid van deze mensen.
Van de plots wel erg woke Kendall die verrukt toekijkt hoe hij door een televisiepresentatrice live vernederd wordt (“Dit noemen ze ‘deel van het nationale debat zijn!’”) tot schoonbroer Tom die wanhopig door een folder met gevangenissen bladert en in paniek vraagt:
“Tot hoe laat mag ik dan lezen?”
Duistere kant
Toch maakt die humor de personages niet aaibaar. In de woorden van maker Jesse Armstrong: “Ik wilde niet dat mensen deze personages zouden verafgoden omdat ze rijk zijn.”
Die duistere kant van Succession wordt het best belichaamd door de weergaloze Brian Cox als pater familias Logan. Hij gebruikt zijn kinderen als pionnen op een schaakbord: soms nuttig, maar vooral opofferbaar als de situatie dat vereist. Cox speelt het met een verschroeiende intensiteit – hij lijkt elk moment slechts één verkeerde opmerking verwijderd te zijn van de totale vulkaanuitbarsting – maar ditmaal verrassend genoeg ook met een zekere kwetsbaarheid.
Het maakt de optelsom onweerstaanbaar: vreselijke mensen, heerlijke serie.