“De periode onder Losada was het hoogtepunt”

Heeft Beerschot nog een poging ondernomen om je te houden? “Zodra de degradatie een feit was, heeft Sander Van Praet

(technisch manager van Beerschot, red.)

me uitgenodigd voor een gesprek. Hij vertelde me dat ik volgend seizoen in 1B een heel belangrijke pion zou zijn. Maar ik wilde pas rond de tafel zitten na de laatste competitiematch. Dat is niet meer gebeurd. De voorbije maand heb ik geen enkel concreet voorstel gekregen van Beerschot.”

Een gemiste kans?

“In mijn hoofd was ik er eigenlijk al klaar mee. Het helpt natuurlijk niet dat er hier nog zoveel onduidelijkheid heerst. Het bestuur van Beerschot heeft nog steeds geen budget opgemaakt met het oog op volgend seizoen. Ook veel andere spelers wachten nog op duidelijkheid. Maar ik kon niet langer wachten. Het voorstel om nog twee jaar langer in 1A te voetballen, kon ik niet laten liggen.”

Je lag bij Beerschot nog een jaar onder contract, maar je maakt gebruik van de degradatieclausule in je contract waardoor je gratis weg kan. Is dat een gebruikelijke clausule?

“Voor alle duidelijkheid: die clausule werd op vraag van de club in mijn contract opgenomen. Ik vermoed dat ze zich zo wilde indekken tegen een te zware loonlast in het geval van degradatie. Ik weet niet of dat een gebruikelijke clausule is, maar ze komt mij nu alleszins goed uit.”

Ook Westerlo was geïnteresseerd. Waarom koos je voor OHL? “Het zijn twee mooie clubs, maar ik heb het gevoel dat OHL nog net een

tikkeltje verder staat dan Westerlo qua professionalisme en standvastigheid. Het is zonder twijfel de meest professionele club waar ik als profvoetballer zal gespeeld hebben. In mijn tijd bij Antwerp stond die club nog nergens en ook Beerschot moet op dat vlak nog stappen zetten. Pas op: ik ben ook op Westerlo gaan kijken en daar hebben ze de voorbije jaren ook een mooie inhaalbeweging gemaakt. Dat is een moderne profclub geworden.”

Hoe reageerden je ploegmaats op je vertrek?

“Heel positief. Ze gunnen me deze transfer. Ik ga er ook vanuit dat ik niet de enige zal zijn die de club deze zomer verlaat. Ik ben namelijk niet de enige met die degradatieclausule en er zijn enkele jongens einde contract.”

Vijf jaar geleden verkoos je Beerschot boven OHL. Een gevoelige transfer omdat je rechtstreeks overkwam van aartsrivaal Antwerp. Toen waren er bijna geen negatieve reacties bij de supporters, nu wel?

“Nee, ik heb dit keer letterlijk geen enkele negatieve reactie gekregen na de bekendmaking van mijn transfer. Mijn overstap van Antwerp naar Beerschot lag toch iets gevoeliger. Ik herinner me mijn eerste wedstrijd nog heel goed. Thuis tegen Gent voor de Memorial Marc Steenackers. Toen ik tijdens de rust mocht invallen, hoorde ik wat geroezemoes op de tribunes. Ik wist dat ik er meteen moest staan. En dat is me gelukt. Uiteindelijk heb ik vijf seizoenen bij Antwerp gespeeld en vijf bij Beerschot. Netjes verdeeld dus. (lacht)”

Je laat de club op een slecht moment achter. Knaagt dat?

“Ja, dat is vervelend. Ik heb hier vijf intense jaren gekend met veel tegenslagen, maar gelukkig ook met heel veel mooie momenten. Het voorbije jaar was voor mij individueel het strafste uit mijn carrière. Ik scoorde op Club Brugge, op Anderlecht en op Antwerp. Daar droom je als kind van. Maar voor Beerschot was het veruit het slechtste seizoen sinds de doorstart in de provinciale reeksen. Een annus horribilis. Ik heb er dus een heel dubbel gevoel bij. Het is een beetje het einde van een tijdperk voor de club, zo lijkt het.”

Wat was het hoogtepunt in die vijf jaar Beerschot?

“Dat was ongetwijfeld de periode onder Hernán Losada, met de titel in 1B als ultieme hoogtepunt. Het jaar nadien maakte ik op mijn 30ste mijn debuut in 1A. Ook die eerste maanden in 1A waren onvergetelijk.”

Naar het dieptepunt moeten we niet vragen, zeker?

“Dit seizoen was inderdaad het absolute dieptepunt. Al waren die twee verloren promotiefinales tegen Cercle Brugge en KV Mechelen ook beenhard om te accepteren. Vooral die tegen Cercle, omdat ik die nederlaag niet had zien aankomen. Tegen KV Mechelen was het al straf dat we een dubbele promotiefinale konden afdwingen, want het had een veel sterkere ploeg dan wij.”

En dan vergeet je nog dat ene moment op trainingskamp in 2019, toen jullie te horen kregen dat het van omkoping beschuldigde KV Mechelen toch naar 1A mocht promoveren.

“Dat was inderdaad ook heel pijnlijk. Toen heb ik overwogen om te vertrekken, ik voelde mij geflikt en had ruzie met Stijn Vreven. We hebben toen zelfs een soort crisisberaad