“Union is hét bewijs dat een klein ploegje kan dromen in een wereld vol geld”

ZONDAG 13.30U Zelfs schrijft over Union... en het is niet alleen

Van Amerika over Polen tot Japan: Union komt wereldwijd in de pers. Wat maakt de leider zo sexy? “Vergelijk het met Villarreal in de Champions League: zo een verhaal wekt overal sympathie op.”

Luxeproblemen. De match tussen Union en Club Brugge zorgt voor ‘kopzorgen’ in het Dudenpark. “Er komen cameraploegen uit Nederland, Duitsland, Frankrijk en Engeland”, zegt Maarten Verdoodt, hoofd communicatie bij de leider. “Daarnaast willen de nationale media massaal aanwezig zijn. Ik vind dat zeer positief – Union lééft – maar het is waar: het is wel puzzelen om alle geaccrediteerde journalisten een goeie werkplek aan te bieden.”

Een understatement: op de perstribune kunnen slechts 48 reporters plaatsnemen, voor de topper van zondagmiddag tegen Club zijn er bijna dubbel zo veel aanvragen. Het wordt drummen.

Hotdogs en steile trappen

Het is tekenend voor de hype rond Union: iedereen vindt het sprookje een verhaal waard. Verdoodt kreeg al mails vanuit Argentinië, Amerika, Japan, Malta en Polen. De meest gesolliciteerde speler blijkt

Christian Burgess te zijn: “Heel Engeland wil weten hoe hij ons succes beleeft.” Maar evengoed spreekt Union als club aan, zegt Verdoodt. “Het is vergelijkbaar met Villarreal in de Champions League: toen die club het tot in de halve finales tegen Liverpool schopte, wekte dat wereldwijd ook veel sympathie op. Ons verhaal is gelijkaardig. Wij zijn het bewijs dat je als klein ploegje kunt dromen in een wereld vol geld en ontluikende Super Leagues: dat maakt ons aantrekkelijk.”

Dat was Union sowieso al, beweert de Nederlandse journalist Steven Kooijman van De Telegraaf. Hij kwam op bezoek in Vorst. “Ik vond het top”, kan Kooijman zijn enthousiasme niet verbergen. “De sfeer op straat is zoals in de goeie oude tijd, met hotdogs en bier. Binnenin het stadion – een museumstuk – is het ook genieten. Van de fans, van het voetbal, maar evengoed van alles eromheen. Ik moest mezelf kronkelen langs dunne gangetjes en steile trappen om de perszaal te ontdekken. Dat nostalgische spreekt aan. Union is puur en romantisch.”

Duurzaam succes

The New York Times ziet dat anders. Toen het Amerikaanse dagblad – met een oplage van meer dan één miljoen stuks – recent twee pagina’s aan Union wijdde, ging het over het businessmodel. NYT focuste op de Engelse eigenaars, de data-analyse bij de transfers en de geografische troeven van Union: in een centrumstad, met amper één concurrent: Anderlecht. Een zakelijke benadering, maar los van de inhoud is het straf dat zo een groot medium over Union schrijft.

En The New York Times is dus niet alleen.

De lijst past niet op één pagina: zowat elke Europese krant heeft de laatste maanden bericht over “het nieuwste wonder van het Europese voetbal”, zoals het Spaanse Marca Union omschreef. Het Franse L’équipe beperkte zich niet tot een geschreven reportage: het maakte ook een podcast. “Verschillende invalshoeken maken Union voor het Franse publiek interessant”, duidt journalist Thymoté Pinon. “Te beginnen met de bijzondere vibe: op Union word je spontaan vrolijk – wat een fans! In het moderne voetbal is er vandaag heel veel somberheid, het lijkt allemaal om geld te draaien, maar bij Union is dat precies niet van tel. En tóch staat het op kop. Die tegenstelling is boeiend, net als het vraagstuk of het succes duurzaam is. Wij zijn dat ter plekke gaan uitzoeken en we denken van wel. Union wordt goed gerund, deze piek is niet uit de lucht komen vallen.”

Privilege

Een promovendus die kampioen kan worden: alledaags is het uiteraard niet. Ook dat is een aantrekkingspool voor buitenlandse media. “Veel neutrale fans supporteren voor de underdog”, weet ook Kooijman van De Telegraaf. “Hier is het niet anders: Union heeft de steun van Nederland, hoewel Club Brugge meer Nederlandse spelers heeft.” De gunfactor, het is allemaal goed en wel, maar heeft Union ook concreet iets aan die buitenlandse exposure? Ja en neen, zegt Verdoodt. “Financieel levert dit ons geen inkomsten op. Integendeel: het kost ons best wat inspanningen om de pers te bedienen, maar het zou belachelijk zijn om daarover te klagen, dit is een privilege. Bovendien geloof ik dat de publiciteit ons op termijn zal helpen. Union krijgt nu wereldwijde naamsbekendheid, zo’n positieve campagne is onbetaalbaar. Als het eens wat minder gaat, zullen we, op basis van artikels van de afgelopen maanden, toeschouwers blijven lokken.”

Terecht, besluit Pinon van L’équipe: “Union, dat moet je eens gezien hebben.”

“In het moderne voetbal is er vandaag heel veel somberheid. Het lijkt allemaal om geld te draaien, maar bij Union is dat precies niet van tel.”

FOTO BELGAIMAGE