Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Waa goeie nie voer een gouwe koei”
Er wordt niet gespeeld voor een gouden koe.
De dartsport boomt. De laatste keer dat er een Belgisch Kampioenschap Darts werd georganiseerd voor corona daagden een zestigtal spelers op. Volgende week werpen er in Turnhout bij de mannen alleen al 532 spelers mee voor de titel. Sinds VTM het WK en andere internationale toernooien op televisie uitzendt, stromen de nieuwelingen in bosjes toe. Ondertussen willen de onverstoorbare anciens in de dartcafés rond de stad het allemaal nog even aanzien. “We hebben al eens een boom gekend, maar die is toen weer even snel gaan liggen.”
TEKST: Patrick Vincent / BEELD: Joris Herregods
Steve Scheers is 39. Hij heeft een hoog voorhoofd, lang golvend haar en draagt een donker hemd met op zijn rug een afbeelding van kabouter Grumpy. Daarboven staat zijn familienaam. “Ik kan nogal humeurig zijn, vandaar de bijnaam.” Hij grijnst. Steve is de sterspeler van De Bulls, een van de betere clubs in de ADO, de Antwerpse Darts Organisatie.
Het is vrijdagavond rond een uur of negen. Op twee tv-schermen in café Den Aker in Ekeren geven Racing Genk en KV Mechelen elkaar partij. Niemand kijkt. Hier is de aandacht live gericht op een sportwedstrijd waarin de doelpogingen veel frequenter en – vooral – beter gericht zijn. De Bulls nemen het op tegen Gienne Stress, een met zwart-groene hemdjes uitgerust team uit Lier.
Steve maakt gehakt van zijn Lierse tegenstander. Hij staat op dit ogenblik ook eerst in het individuele klassement van de ADO. Hij begon met darts op de manege van zijn bomma, toen hij een jaar of 8 was. Zijn eerste ploeg heette Drei in ’t Gat, dat was ook in Ekeren. In het verleden speelde hij al een keer bij de Bulls. Dit is pas het eerste seizoen dat hij terug is, na enkele omzwervingen. “Ik heb een paar jaar bij de Berepikkers uit Berendrecht gespeeld”, zegt Steve. “Dat was een toffe bende, maar het niveau was te laag voor mij.”
Dancing Dimi Van den Bergh vertelde dat hij tot acht uur traint per dag. Daar doet Steve niet aan mee. De Hoevenaar traint sowieso niet. “Ik rijd elke dag van 6 tot 18u met de vorklift bij Papier Michel. ’s Avonds heb ik geen fut meer om te trainen. Ik speel alleen nog wedstrijden met de Bulls en individuele toernooien.”
Met een dubbele 5 gooit Steve Scheers eenvoudig uit. Hij wint zijn wedstrijd met een droge 3-0. Steves wedstrijd is een van de tien die De Bulls en Gienne Stress vanavond spelen: acht single wedstrijden, twee dubbelwedstrijden. Elke wedstrijd gaat naar drie gewonnen spelletjes. Wie wint krijgt een punt voor zijn ploeg. Om en bij de drie uur duurt het meestal. “Voor een wedstrijd moet je gemiddeld tussen tien minuten en een kwartier rekenen”, zegt Dennis Piepers, de kapitein van de Bulls. “Hoe beter de spelers of hoe groter het niveauverschil, hoe rapper het gaat. In de lagere reeksen kan een wedstrijd soms een halfuur duren.”
Snel tellen
en zegt met de nodige pathos, alsof hij net een Oscar heeft gewonnen: “Deze man was mijn grote voorbeeld. Roger heeft me alles geleerd. Ik zat met voetballer Thomas Vermaelen in de klas en als 16-jarige werd ik uitgelachen omdat ik ‘maar een vogelpikker’ was. Ondertussen is onze sport een hype. Je ziet hoe relatief het allemaal is.”
Stephan D’aes, de voorzitter van de ADO weet dat het hard gaat. In september 2021 begonnen zeventien nieuwe clubs aan het seizoen in zijn verbond, al waren er na corona helaas ook afhakers. “Maar aan het aantal aanvragen te zien, gaan we volgend seizoen weer minstens zoveel nieuwe clubs mogen verwelkomen”, zegt hij. “We zullen extra reeksen moeten invoeren, onder andere een recreantenreeks voor beginnende clubs met weinig ervaren spelers. Die spelen dan voor een best of three in plaats van een best of five. Anders duren die wedstrijden te lang.”
Nieuwe club
D’aes speelde zelf meer dan twintig jaar bij de Oldtimers, een van de topteams uit de liga, maar startte vorig jaar zelf een nieuwe club op, in de schoot van de Schotense korfbalclub ASKC. ASDC, dat zijn thuiswedstrijden speelt in de kantine van De Zeurt, startte meteen met vier teams in competitie en heeft een grote wachtlijst. “Ik zie ook overal in Schoten cafés nieuwe blokken hangen. En vele daarvan willen ploegen inschrijven. Kijk naar Sporthal Vordensteyn. Daar had je vroeger geen enkele blok, vandaag hangen er vier.”
De ex-ploeg van de voorzitter staat vanavond in de zaal achter het café te spelen tegen De Bulls 2. Daar is het een pak stiller dan in het café. De Oldtimers is het team van Ronny Huybrechts, die net als zijn jongere broer Kim, vele jaren zelf in het internationale circuit speelde. Zijn club stelt vanavond met een makkelijke zege een nieuwe titel in de eredivisie veilig. “Ze konden ons alleen nog mathematisch inhalen”, zegt Huybrechts, die relaxt met een flesje water vanop een barkruk zijn ploegmaats gadeslaat. “Gemiddeld winnen we onze partijen met 8-2.”
In het café zelf drogen De Bulls 1 hun gasten uit Lier af met 9-1 en blijven zo in de running voor de tweede plek. Maar dat klassement is niet écht belangrijk. Het gaat om de fun, om de samenhorigheid. En om een beker. “We zèn nie voer een gouwe koei on ’t goeie”, besluit Dennis Piepers filosofisch.
Ondanks hun naam spelen De Bulls niet voor een gouden koe.
Lees verder blz. 4