Voorbij Aalst Carnaval

★★★★★⭐⭐⭐⭐⭐

Een paar windstootjes door een panfluit brengen je terug naar de zomer van 2017, toen het Canadese Arcade Fire zijn meest uitzinnige album én tournee aankondigde met oorwurm en titelsong Everything Now. Het nieuwe, zesde album van de groep is uit andere stof gesneden, en dat heeft verschillende redenen: allicht had de groep met de voorganger een piek bereikt: veel verder kon een groep niet gaan zonder op Aalst Carnaval te gaan lijken. Inmiddels koos Win Butler ook voor een solocarrière, wat verklaart hoe diens broer Will en zijn echtgenote Régine Chassagne het laken naar zich toe trekken. Het leidt in de eerste songs van deze slechts zeven tracks tellende plaat (Age of Anxiety I en deel 2: Rabbit Hole) meteen tot meer introspectie, door producer Nigel Godrich strak bewaakt: het geluidsgenie achter Radiohead laat de beats spaarzamer toe, terwijl

Butler zingt over een zich herstellende wereld die samenhang verliest, maar in persoonlijke contacten toch eenheid zoekt. Nog folkier is End Of The Empire: Butler als singer-songwriter met akoestische gitaar en achteraan wat strijkers, tot de song zijn volle negen minuten gebruikt om verder open te bloeien en onderweg echt wat Radiohead-tics overneemt. Het dichtst bij de meer uitbundige Arcade Fire komen ze in The Lightning I-II en het door Chassagne geschreven Unconditional II (Race And rrligion), waarin Peter Gabriel even binnenwipt. WE is een uitgebalanceerde post-coronaplaat: de zorgeloosheid lijkt weg, de hoop is gebleven.