Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ook zijn ontslag moesten we samen doen”
Leen Desmyter, vrouw van Wouter Beke (CD&V), blikt terug op zware week en moeilijke jaren
Voor het eerst treedt ze uit de schaduw, de vrouw van voormalig minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V). Na wat haar gezin de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, vindt ze het niet meer dan logisch om haar man openlijk te steunen. “Ik heb hem enkele weken geleden gezegd: Je zegt het mij wanneer het gebeurt, en dan zorg ik dat ik daar sta.”
In grote letters staat er ‘Stronger together’ op het T-shirt van Leen Desmyter, mevrouw Wouter Beke. Het is een rode draad van de voorbije dagen, kledij met een duidelijke boodschap.
Een bewuste keuze?
Leen Desmyter: “Onze jongste dochter Nette (10) heeft dat T-shirt gekozen. ‘We moeten praten met onze kleren’, zei ze. Zelf draagt ze er één met hartjes op.”
Was de trui met opschrift ‘Nothing to prove’ ook een idee van de kinderen?
“Dat was een idee van de twee oudsten, Warre (17) en Mine (15). Zij hebben die trui voor Wouter gekocht. Ze wisten al een tijdje dat hij mogelijk zou vertrekken. Ze zitten beiden op internaat en konden er daarom donderdagavond niet bij zijn. Ik heb ze wel op voorhand even gebeld, zodat ze het ontslag niet uit de media moesten vernemen.”
Hoe is het met u? Op de persconferentie keek u heel boos.
“Dat ben ik ook. Ik ben heel teleurgesteld en voel me machteloos, vooral tegenover de media. Ik sta ervan versteld dat er nog altijd journalisten zijn die niet beseffen dat ze duidelijk over de schreef zijn gegaan. Daarom wilden de kinderen en ik op de persconferentie het signaal geven dat wij er staan voor Wouter.”
Wat stoort u vooral?
“Al vanaf het begin van zijn ministerschap, in oktober 2019, kan Wouter voor sommigen niets goed doen. Wat hij goed doet, wordt amper vermeld. Dat ver
koopt blijkbaar niet. Ik vraag me echt af wie emotionele intelligentie mist: zij of wij? Ik heb mijn mening één keer op Facebook gedeeld, maar ik ben daarmee gestopt. De Wouter Beke die sommige media schetsen, is helemaal niet de man met wie ik al 23 jaar ben getrouwd. En we zijn dat in goede en slechte dagen. Donderdag was duidelijk een slechte dag. Och, het is al een hele poos een slechte dag. Ook dat is de reden waarom ik op de persconferentie wilde zijn.”
Hebben jullie de regie van het ontslag samen in handen genomen?
‘Kledij met een boodschap: ‘Stronger together’ prijkt op het T-shirt van Desmyter. “Ik heb hem enkele weken geleden gezegd: Je zegt het mij wanneer het gebeurt, en dan zorg ik dat ik daar sta. Het hing deze week in de lucht. Ik ben speciaal de hele week met de auto gaan werken, met die bewuste trui op de achterbank. Toen Wouter donderdag belde, ben ik in de auto gesprongen en voor het eerst alleen naar Brussel gereden, in volle spits met een gps die helemaal tilt sloeg. Maar ik ben er geraakt.”
Stond Wouter Beke er ook zelf op dat jij en Nette er donderdag bij waren?
“Ja, we wilden dit doen als gezin. Ik ben niet alleen met Wouter getrouwd, ik ben dat ook met de politiek. Ook zijn ontslag moesten we dus samen doen. Trouwens, Wouter is ook zo: hij wil het liefst alles samen doen. Als voorzitter
stond hij ook nooit alleen op het podium, hij wilde burgemeesters en partijleden aan zijn zijde.”
Hebben jullie de voorbije weken vaak over een mogelijk ontslag gepraat?
“Ja. Maar evengoed waren er momenten dat hij niet wilde praten, omdat hij het niet mee naar huis wilde nemen. Hij heeft me ook altijd gezegd dat ik de sociale media niet moest volgen. Wat je daar leest, maakt je soms wild. Op basis van twijfelachtige informatie vellen heel wat mensen daar een oordeel.”
Ziet u dat het hem raakt?
“Uiteraard. Zoiets zie je snel. Dit is een heel zware periode geweest. Ik wens het niemand toe. Ik blijf hopen dat de mensen warmer worden en Wouter waarderen om wat hij gedaan heeft. Ik hoop echt dat de waarheid ooit eens bovenkomt.”
“Ik blijf hopen dat de mensen warmer worden en Wouter waarderen om wat hij gedaan heeft.”
Krijgen jullie veel steun in Leopoldsburg?
“Donderdagavond laat nog hebben we samengezeten met de buren. Vrijdagochtend stond hier een mooi kaartje met wat drank en chocolade. Schattig toch. Dat hadden ze hier neergelegd toen ze onze hond Mirre zijn komen uitlaten. Veel mensen hebben berichtjes gestuurd en dat doet deugd.”
Hoe gaan de kinderen hiermee om?
“Ook voor hen was en is het moeilijk. De twee oudsten kunnen het plaatsen, maar voor Nette was het een overrompeling. Ze is nog heel jong. Onderweg naar Brussel heb ik haar uitgelegd wat er aan de hand was. Maar ze snapte het niet. Ze zit in de kindergemeenteraad en dus ben ik vanuit die leefwereld vertrokken. Het is moeilijk voor haar. Vrijdag had ze schrik om naar school te gaan. Ik heb haar meteen gezegd dat wij echt niet beschaamd moeten zijn voor haar vader. Wij staan recht in onze schoenen en gaan dus allemaal gewoon naar school en naar ons werk.”
Hoe gaan jullie dit als gezin verwerken?
“We gaan hier samen door. Zoals met ons vijven naar de toneelvoorstelling van Warre gaan kijken. Even ontsnappen aan de storm. Wouter wil daar ook altijd bij zijn. En binnenkort komt de zomervakantie eraan. Dan gaan we naar Frankrijk, om de rust terug te vinden. Ik denk echt dat we daaraan toe zijn.”