Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Bierflesjes raken op
Belgische brouwers met de handen in het haar
Belgische brouwers geraken almaar moeilijker aan bierflessen. Door de oorlog ligt een grote Oekraïense glasfabriek stil en een Russische producent mag door de Europese sancties niet meer leveren. Zeker voor brouwerijen die veel uitvoeren naar het buitenland is dit een ramp in de maak. En als de brouwers al aan flessen geraken, zijn ze peperduur.
De fabriek van Vetropack, net buiten Kyiv, is zwaar beschadigd door Russische bombardementen en Ruscam, een Russische glasfabriek ruim 100 km van Sint-Petersburg, mag niet meer leveren als gevolg van de sancties. Samen zijn ze goed voor 30% van alle bierflesjes die de vele brouwerijen in ons land afvullen.
En dat dreigt bijzonder problematisch te worden, zegt Krishan Maudgal, voorzitter van beroepsvereniging Belgische Brouwers. “Na twee moeilijke covidjaren heeft deze oorlog zware consequenties voor ons”, zegt hij. “Op dit moment hebben veel Belgische brouwers voorraden van nieuwe flesjes, maar ze slinken zienderogen. In het slechtste geval zullen bepaalde brouwers hun productielijnen moeten stilleggen.”
Zeker het uitvallen van de Oekraïense fabriek baart gigantische kopzorgen. “Als een fabriek uitvalt, gaat ze kapot. Er moet altijd vloeibaar glas door een glasoven vloeien. Zet je die uit, dan verhardt dat glas en barst de oven.” Om die reden kunnen glasproducenten elders in Europa niet zomaar opschalen. “Zo’n oven draait 24/7 en heeft een vaste output. Het is niet zomaar een kwestie van er meer zand in gooien om dan meer flessen te maken.”
Voor de binnenlandse markt is het tekort niet al te dramatisch omdat statiegeldflesjes hergebruikt worden. Voor de export – om en bij 70% van al het bier gebrouwen in ons land is bestemd voor het buitenland – is dat een ander verhaal, want dat zit in wegwerpflessen. “Zeker voor een speciaalbierbrouwerij als de onze is dit een ramp”, zegt Jef Versele van Brouwerij Van Steenberge, waar ze onder meer Gulden Draak brouwen. “90% van de productie is bestemd voor export. Dat moet gebotteld worden in flessen die we nooit terugzien. Door de tekorten en moeilijke leveringen heb ik al enkele keren moeten schuiven in de productie. Op basis van welke flessen beschikbaar zijn, vullen we af. Als ik voor derden brouw, neem ik de opdracht pas aan als het materiaal geleverd is.”
Pleidooi voor hoger statiegeld
En als de brouwers al aan flessen geraken, zijn ze peperduur. De gestegen energieprijzen worden door producenten doorgerekend. “Twee jaar geleden betaalde ik 97 euro voor 1.000 flesjes”, zegt Alain De Laet van Brouwerij Huyghe, dat onder meer Delirium brouwt. “Vandaag is dat 135 euro. Om die reden pleiten ik en andere brouwers al langer om het statiegeld te verhogen. Gemiddeld recupereer ik slechts twee op de drie flessen. Elke fles die niet terugkomt, is een zwaar verlies.”