Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Europa, het epicentrum van de internationale drugshandel
Elk weekend gunt misdaadjournalist Joris Van der Aa je een blik in de Antwerpse misdaad
De internationale drugsmaffia zet zijn veroveringstocht in Europa verder. Niet alleen de invoer van cocaïne via de haven blijft boomen, de productie van het spul vindt ook steeds vaker in Europa plaats. En de Antwerpse drugsbazen hebben zich opgewerkt naar de absolute top.
De internationale drugshandel evolueert snel, zo blijkt uit recente rapporten van Europol en het European Monitoring Center for Drugs and Drugs Addiction (ECMDDA). Antwerpen en Rotterdam blijven, samen met de Spaanse kustgebieden, de belangrijkste invoerplaatsen voor cocaïne uit Zuidamerika. Maar de cocaïnesmokkel breidt zich wel uit als een olievlek naar andere havens. In Hamburg vallen ze al lang niet meer achterover van een ton cocaïne in een container, maar ook steeds meer kleinere havens blijken geïnfecteerd. Zo was er afgelopen week nog een grote vangst in Barcelona. Europol ziet zelfs een alarmerende verschuiving van drugstransporten naar Noord-afrika. De Marokkaanse groepen die de oude smokkelroutes voor hasj in handen hebben, winnen aan invloed in de internationale drugssmokkel. Maar Europa is veel meer dan een transitzone of een draaischijf. Het continent verandert stilaan in een groot drugsproducerend gebied. Dat er in de drugslabs in België en Nederland
tonnen synthetische drugs als MDMA (ecstasy) en amfetamine (speed) worden geproduceerd, is oud nieuws. Maar de politiediensten zien ook een spectaculaire toename van het aantal cocaïnelabs. Het beeld dat het witte poeder wordt gemaakt in afgelegen labs, hoog in het Andesgebergte van Colombia of Peru, is stilaan achterhaald. Het basisproduct komt nog altijd uit Zuidamerika, maar het poeder (cocaïne hydrochloride) wordt steeds vaker hier gemaakt. De Europese cokefabriekjes worden vaak door Colombianen gerund, omdat hun ‘koks’ over de kennis en ervaring beschikken.
Waarom is de productie verschoven naar Europa? Omdat de chemicaliën die nodig zijn voor de productie van cocaïne van topkwaliteit, veel makkelijker te krijgen zijn in Europa dan in Zuid-amerika. Om dezelfde reden wemelt het in Europa van de labs waar crystal meth of methamfetamine wordt geproduceerd. Methamfetamine is een zwaar verslavend pepmiddel dat een verwoestend effect heeft op het menselijk lichaam.
Wie zich niks kan voorstellen bij crystal meth, raden we aan de Netflix-serie Breaking Bad nog eens integraal te bekijken. De markt voor crystal meth in Europa is beperkt, maar in Azië en Oceanië neemt het aantal gebruikers hand over hand toe.
Die enorme markten worden vanuit Europa bevoorraad door joint ventures van Nederlandse en Mexicaanse criminelen. De Mexicanen leveren de knowhow, de Nederlandse criminelen beschikken over de labs en de handelsroutes.
En onze Antwerpse boys in Dubai en Istanboel? Die spelen al lang geen ondergeschikte rol meer in de cocaïnehandel. Het verhaal dat het hoofd van de octopus in Amsterdam zit en de tentakels in Antwerpen, klopt al een tijdje niet meer. Een paar Antwerpse smokkelaars zijn inmiddels uitgegroeid tot leiders van cokemultinationals die vier tot vijf grote transporten per week afhandelen.
Over de uitleveringsbarometer valt weinig te vertellen, aangezien de Verenigde Misdadige Emiraten tot op vandaag nog geen enkele gezochte drugshandelaar hebben uitgeleverd aan ons land.
Ook uit de Antwerpse advocatuur geen spannend nieuws deze week. Tenzij je geïnteresseerd zou zijn in de strijd om de functie van vice-stafhouder, want die zou wel eens bijzonder bijzonder kunnen worden. Een vice-stafhouder met een strafblad? Moet kunnen, toch?