“Het zou mooi zijn als ik nu ook nog mijn persoonlijk record kan verbeteren”

Speerwerpster Kirsten Umans knokt zich na lang blessureleed terug naar de top

Door een zware schouderblessure

(2019) en een operatie aan de elleboog (najaar 2021) stonden de voorbije jaren voor Kirsten Umans

(28) in het teken van revalideren. Vorige week zaterdag op het VK in Merksem plukte ze met een gouden medaille de vruchten van al het harde werk dat ze moest leveren om terug te knokken. De komende weken wil ze bevestigen, te beginnen zondag op de Flanders Cup in Lokeren.

Op het VK in Merksem moest Umans achtervolgen. Pas bij haar vijfde beurt (42m39) nam ze de leiding en met een mooie 43m70 bij de zesde en laatste poging zette ze de kers op de taart. “Die 43m70 bij mijn laatste poging was voor mij en voor mijn trainer wel een beetje verrassend”, zegt de atlete van atletiekclub HAKI. “Na mijn elleboogoperatie in september wist ik niet welk niveau ik al kon halen.”

Revalidatie van twee jaar en half

Het was erg lang geleden dat Umans nog eens een grote kampioenschapstitel pakte.

“Bij alle categorieën is het mijn eerste Vlaamse titel. In 2010 werd ik al eens Vlaams kampioene bij de scholieren en ik haalde ook eens goud op een BK beloften. Nu was er vooral veel onzekerheid, zowel bij mezelf als bij heel het team en de trainer. Het deed me deugd dat ik getoond heb dat ik het nog altijd kan. Twee en half jaar heb ik bijna onafgebroken gerevalideerd. In 2019 heb ik mijn bicepspees aan de schouder voor negentig procent afgescheurd en het gewricht was daardoor verschoven. Toen ik dan hervatte, kreeg ik een probleem aan de elleboog. Een zenuw en een stuk van de triceps sprongen over het gewricht als ik mijn arm wilde plooien. Dat was superpijnlijk bij het werpen, waardoor een operatie nodig was.” Het was niet zeker of Umans haar oude niveau nog kon halen, maar de vele sessies bij de kinesist hadden het gewenste resultaat. “Dankzij de kinesist die me heel veel oefeningen heeft laten doen, gaat alles nu weer oké. Het is onder controle. Zaterdag is het al supergoed gegaan. Nu hoop ik om binnenkort ook mijn persoonlijk record van 44m86 te verbeteren. Dat staat er al sinds 2018. Het zou mooi zijn als ik dat kan pakken en voorbij de 45 meter kan geraken. Zondag gooi ik opnieuw op de Flanders Cup in Lokeren en op 29 mei neem ik deel aan een internationale meeting in het Duitse Rhede. Op die meetings hoop ik de afstand te bevestigen en hopelijk komt er dan een heel verre worp uit.”