Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De mooiste manier om criticasters de mond te snoeren”
FLORIAN VERMEERSCH boekt eerste profzege
Dolle vreugde, gebalde vuisten en een oerkreet om u tegen te zeggen. De ontlading was groot bij Florian Vermeersch na zijn eerste profzege in de Antwerp Port Epic – een koers die hem op het lijf geschreven is. Meteen trok hij ook een streep onder zijn mager voorjaar, waarin pech een hoofdrol opeiste.
Een negentiende plaats in Gent Wevelgem was zowat het meest noemenswaardige resultaat van Florian Vermeersch in het voorjaar. De 23-jarige renner werd de afgelopen maanden achtervolgd door pech, net zoals zijn ploeg Lotto Soudal. Gisteren kwam daar tijdens de Antwerp Port Epic verandering in. Samen met zijn ploegmakkers maakte Vermeersch de koers hard.
“Het was de hele dag gokken om het goede moment te kiezen”, aldus Vermeersch. “De wind zat vaak in het nadeel op de stroken. Gelukkig hebben we elkaar goed afgelost bij de ploeg. Daardoor konden we de koers op een gecontroleerde manier hard maken. Bij het ingaan van de finale waren er voldoende renners afgemat – ook dankzij de hulp van Alpecin - Fenix. Op een gegeven moment zette ik aan en kreeg ik vijf renners mee. De samenstelling van de kopgroep zat goed, dus ik wist dat we het tot het einde zouden uitzingen. Het bleef wel pokeren, maar blijkbaar heb ik goed gepokerd.”
De tweede van Parijs - Roubaix 2021 gokte niet op zijn sprint, maar koos voor een late uitval op kousenvoeten. Gianni Vermeersch en Thibau Nys hielden de benen even stil en de vogel was gaan vliegen.
“Ik voelde in de slotfase dat ik dicht bij de overwinning zou zitten. Er zat nog snee op toen ik moest reageren op de demarrages. Het was een kwestie van het goede moment te kiezen en ik kon de andere twee toch verrassen. Dat bleek genoeg om het te halen, al was ik pas op 75 meter van de finish zeker dat het binnen was.”
Steenkoolmijn
Dat Vermeersch in de Antwerp Port Epic zijn eerste zege boekte, is geen toeval. De koers van ruim 180 kilometer over onverharde wegen en kasseien is op het lijf geschreven van de renner, die – net als de rest van het peloton – over de finish bolde alsof hij een dag in een steenkoolmijn had gewerkt.
“Het is draaien, keren, technisch én ook met gravel. Dat kan ik echt wel smaken. Ik kan mijn mannetje staan in een harde koers waarin lange inspanningen vereist zijn. Die eerste zege is heel belangrijk – vandaar die oerkreet. Vorige week
zat ik ook in een kansrijke positie, maar toen kreeg ik met pech af te rekenen.”
Pech was alomtegenwoordig in het voorjaar van Vermeersch, maar (tijdens de Tro-Bro Léon, red.) die eerste overwinning bij de profs maakt veel goed.
“Het doet enorm veel deugd, ook naar de ploeg toe. Zij geven mij veel vertrouwen en dan wil je toch iets teruggeven. Mijn voorjaar ben ik absoluut niet vergeten, want ik moet uit fouten blijven leren, maar vandaag maakt veel goed.”
De zege deed niet alleen bij een uitgelaten Vermeersch veel deugd, ook voor het bij momenten geplaagde Lotto Soudal was een overwinning meer dan welkom.
“De commentaar op onze ploeg komt telkens van buitenaf, wat ik persoonlijk een beetje uit de lucht gegrepen vind. Vandaag antwoordden we op de beste manier door een collectief sterke koers te rijden én de overwinning te pakken. Het is de mooiste manier om de criticasters de mond te snoeren.”